TÜM İNSANLIĞA YÜREKTEN BİR SESLENİŞ
Kaçmayı bırak gölgelerden, saklambaç bitti artık!
Yaş kemale erdi, dilinde sevgi, kalbinde nifak mı saklı?
İyilikten bahsedip durma, eğer sözlerin zehir kusuyorsa.
Düşme artık onca gönülden, bu dünya bir misafirhane, aç artık hakikatin aydınlık kapılarını.
Çalma kimsenin umutlarını, vebal alma boynuna, unutma omuzundaki görünmez yükü. Biliyorum huzursuzsun, bu yüzden kaçıyorsun aynadan.
Aldırma fısıltılara, kulaktan dolma sözlere, kendi aklınla tart gerçekleri.
Bu dünya bir yolculuk, aç artık sevginin, anlayışın engin denizine yelkenlerini.
Gönül işidir şiir, kelimeler ruhun aynasıdır, şöhret peşinde koşma, bırak kalbin konuşsun.
İtibarın varken lekeleme geçmişini, saygı duyulurken düşme kendi ellerinle.
Sahtelik bataklığında çırpınma, ol olduğun gibi, maskeler düşer elbet.
Zaman varken uzat elini, af dile, pişmanlık duy, helalleş sevdiklerinle, yarın çok geç olabilir.
Hatırla o kaçınılmaz gerçeği, ölüm de bu hayatın bir parçası.
Yapma, ey insanoğlu, yapma!

Harika pirli