Seninle konuşmak istiyorum. fakat önce buraya, benim yanıma gel! bu boş yer, benimkini sağlamlaştıracak olan sahibini bekliyor. helena (faust)
levent taner
levent taner
@leventtaner

-SADEDE GELMEDEN SAADETE ERMEYİ UMMAK MI?-(2)

4 Şubat 2025 Salı
Yorum

-SADEDE GELMEDEN SAADETE ERMEYİ UMMAK MI?-(2)

( 2 kişi )

0

Yorum

5

Beğeni

5,0

Puan

78

Okunma

-SADEDE GELMEDEN SAADETE ERMEYİ UMMAK MI?-(2)

-SADEDE GELMEDEN SAADETE ERMEYİ UMMAK MI?-(2)


“En kötü demokrasi en iyi darbeden evladır” sözü geçmişten bugüne pek meşhur ve tasvip gören bir söyleyiştir ülkemizde. Günümüz Türkiye’sinde de bu anlamda artık askeri darbenin, müdahalenin telaffuzu, terennümü yok denebilir. Kimi dinlesek darbeden yana olan mı var, kardeşim darbeyi kimse müdafaa etmez, geçmişte olanlarda en iyimser halde bile, hani bir takım gerekler dairesinde yapılsa dahi olumsuz neticeler doğurmuştur ülkemiz adına denilmektedir devamlı surette.

Oysa gerçek bunun tam tersi kanımca. Telaffuz olarak ortalıkta gezdirilmese de militarizmin farklı dönemlerdeki tatbikatlarının kodladığı, genlerimize sirayet ettiği muhakkak bir darbe ruhundan söz edilebilir. Geçmiş darbeleri bile genel olarak koşullu eleştirdiğimiz her halde bu psikoloji kendini gösterir. Bir kesim yirmi yedi Mayıs ve yirmi sekiz Şubata, başka bir kesim on iki Mart ve on iki Eylüle gereklilik tanır vesselam. Hiçbir darbe iyi değildir ama o vakit şu hususlar vardı demelerimizde bile askeri vesayet sisteminin edilgen çizgide terminolojisini, iliğimize kemiğimize işlemiş ruhaniyetini gözlemek en azından sezmek imkansız olmasa gerek. Çocuksu bir edayla “Portakalı soydum başucuma koydum ben bir yalan uydurdum duma duma dum” misali format atmıyor muyuz acaba? Öyle ki çocukluk tekerlemelerimiz alttan alttan ele vermektedir bizi.

Şu kadar ki günümüz Türkiye’sinde seçimle iktidara gelen hükumet modelinin eli güçlü. Sistemi domine edebilme imkanı daha geniş. Buna karşın muhalif siyasi yapıların eli daha zayıf görünüyor. Bu da kimin dominant kiminse resesif pozisyonda olduğunu ortaya koymakta. Söylemlerde buna göre şekillenmekte haliyle. Futbolun defansif, ofansif tabirleri toplumsal, siyasal alanlarda da aynen işlemekte. Bakıyorsunuz eski sosyalist yapılar Kemalist ulusalcılığa vuruyor. Bir bölümü de hükumete yakın, yanlış anlaşılmasın. Kemalizm’e yaslanan sosyalistler iki bin ikiden öncede böyle miydiler? Şöyle ki eski Kemalist yapılanmadan, devletçi seçkinciliğin sultasından yılan sosyalistler Erdoğanizm ile dirsek teması yaparak ofansif oynarken, AKP hükumetinin otoriter söylemlerinden bunalan eski sosyalistler de soluğu Atatürkçü/Ulusalcı damarı işletmekte bulmakta, defansı geride kurmaktalar.

Kendi hesabıma öteden beri Mustafa Kemal ile Kemalizm’i Atatürk ile Atatürkçülüğü ayırmak gerektiği kanısındayım. Bir kere izmler hiçbir zaman kavramların motamot kendisi değildir. Her kavramın bir kapladığı alan vardır. İzm bunu alır mutlak değer kılar. İkincisi lider etrafında düşündüğümüzde de izmler yandaşların siyasi ideolojik bir kişiliği algılama biçimine bağlıdır. Orta boy insanın büyük adamı tarif ediş biçimi körün fili tanımlaması misalidir. Elleriyle kulağını yoklasa fil bir yelpazedir der, hortumunu yoklasa fil bir borudur, bacaklarına dokunsa fil bir sütundur demez mi?

Öte yandan Kemalizm soğuk savaş dönemi koşullarında sömürgeciliğe karşı bağımsızlık savaşlarının ideolojisi olarak biçimlenir. Bin dokuz yüz ellilerin, altmışların Üçüncü Dünyacı söylemleriyle benzeşir hani. Milli mücadelenin Mustafa Kemal’ine yükseklik tanırken, Cumhuriyet döneminin burjuva inkılapçılığını ihtiyatlı karşılar. Atatürkçülük ise İslam dünyasının son asırlarda batı karşısında gerileme, zayıflama süreçlerine yakından bağlı olarak batılılaşmacı, modernist çizgide yükselmektedir.

Bu yönleriyle her iki vurgununda teoride kapladığı realist bir alan, izafi bir gerçekliği olsa da ülkemiz denkleminde ikisinin de pratiği fiyaskodur. İster Kemalizm diyelim isterse Atatürkçülük, münferit haller haricinde belirli bir asker, bürokrat, aydın tabakanın statükocu, cuntacı, darbeci cartcurtlarını aşamaz. Kısa sürede İnönücülüğe dönüşüp dünya karşısında çekingen, kaypak, elitist bir çizgide topak yapmaktadır. Bu şekilde yumru yaptığı ölçüde toplum kesimlerinin tepesinde demir bir yumruk misali durmakta, beraberinde ise ikide bir zartzurt etmenin ötesine geçmemektedir.

Ya peki son ayların teğmenler olayında böyle bir darbeci ruhaniyet var mı? Kesin var derim. Direkt darbe yapmayı hedeflemek değil illa ki. Hani derim ki pratikte kılıç şakırdatarak, slogan atarak müdahale edelim sisteme, rejimi koruyup kollama görevimizi yerine getirelim değil elbette. Ne var ki bir vücut dili oluşturduğu, ortamını bulsa daha öteye de geçebileceği şeklinde “aba altından sopa göstermiyor mu?” acaba.

Madalyonun diğer yüzünde ise hayır canım ne alaka Atatürk’e bağlılıklarını iletmişler, biraz da yemin töreni sonrası hoşbeş etmişler diyenlerin anlamak istemediği nokta şu: Artık eski anti komünist, milliyetçi, Kemalist soslu darbeler döneminde değiliz. Teğmenlerin başında okullarını birincilikle bitirmiş üç genç kızın bulunmasından ilhamla, Atatürk’ün kızları bunlar hayaliyle bir nevi voleybol devrimi bekleyenler feci şekilde yanılırlar. Bir bakıma on beş yıl kadar öncesinin Arap dünyasındaki sosyal hareketlerin, sosyal medyada tweet atarak meydanlarda buluşan kalabalıkların Arap baharı, Yasemin devrimi hayallerinin nasıl Siyonist tandanslı darbelere dönüştüğünü hatırlayın.

Ülkemiz semalarında ise bu durum biraz daha farklı tezahür etmeye müsaittir. Son on yılda dinsel yapılanmanın ikiye ayrıldığı noktasında meseleyi alalım.. Demem şu ki AKP hükumetinin bütünlüğü içerisinden kopan bir FETÖ yapılanmasını yabana atmayın derim. Bu yapının kökleri 12 Mart muhtırası dönemine inmektedir. Soğuk savaş döneminde anti komünist NATO Gladio oluşumlarına bağlı temellendiği ve boy verdiği muhakkaktır. Dolayısıyla salt mevcut hükumetin erken dönemlerine bağlı algılanması da anlamsızdır. 28 Şubat sürecinde olsun, öncesinde on iki Eylül ve sonrasında olsun işlemektedir bu mekanizma. Kimi zaman mukaddesatçılık görüntüsü altında, zaman zaman aydın kesimleri de etkileyen ılımlı İslam varyasyonları derken epey bir renkten renge bürünür, bukalemun misali şekilden şekle girer.

Ne çare ki AKP hükumeti çevreleri Gezi olaylarından itibaren bu yapılanmayı sıdkı sıyrılmak suretiyle deyim yerindeyse sıpıtıp atmış bulunmaktadır. Ne ki bu seferde bu yapı kimi gerilim filmlerinde görülen yeraltı kimyasallarından beslenerek mutasyona uğramak suretiyle devasa boyut kazanan canlılar misali başkalaştıkça vatana ihanetin türlü versiyon atmalarına, şablon kesmelerine namzettir.

Görünen o ki Mustafa Kemal’in askerleri, Atamızın kızları söylemlerinin arkası puslu, loş, karaltılı bir atmosfere bürünmektedir. Sonrası mı? “Bu dinciler o Müslümanlara benzemiyor” tabir edildiği biçimde ağla gözlerim ağladır. Nihayet bu sol gösterip sağ vurmanın geçmiş nesillerdeki örnekleri adına bkz. On iki Mart muhtırası öncesi sonrası süreçler demede dur şimdi. Çok kısa bir ifadeyle muhtırayı hayal ettiği Milli Demokratik Devrim zannedenlerin günler haftalar ilerledikçe evlerinden alınıp götürülmesi süreçleri “dışı seni içi beni yakmakla emsal” irdelenmeye müsaittir hanımlar beyler!


-SON-


L.T.

















Paylaş
Beğenenler
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

-sadede gelmeden saadete ermeyi ummak mı?-(2) Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz -sadede gelmeden saadete ermeyi ummak mı?-(2) yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
-SADEDE GELMEDEN SAADETE ERMEYİ UMMAK MI?-(2) yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ