HERSEY ZIDDIYLA KAİMDİR

Ruhsal anlamda bilinçsiz olduğumuz süreçte acı çekmemiz kaçınılmazdır.
Bundan kastım, öncelikle, fiziksel acının asıl nedeni olan duygusal acıdır.

Duygusal acı; öfke, nefret, kızgınlık,
kendine acıma hissi, suçluluk duygusu, depresyon, kıskançlık vesaire gibi en ufak rahatsızlık bile, zihnimizde acının farklı biçimde şekillenmesidir.

Aynı zamanda; her zevkin ya da duygusal mutluluğun, içinde acı tohumunu barındırdığını ve bunun, zaman içerisinde yeşererek tezahür ettiğini görürüz!

İlkel benliğimiz tarafından üretilen acı, mutluluk, öfke ve benzeri duygular, zihnimizin, istikrarsız ve her an değişmeye yatkın olması dış faktörlerle özdeşleşmesinden kaynaklanır. Yani, yaşadığımız bütün olumsuzlukların temelinde, dış faktörlerin yattığını düşünürüz.

Bilmemiz gerekir ki, Dünya bir dualiteden ibarettir. Buna, "Denge teorisi’de diyebiliriz!" Yani, her iyinin yanında mutlaka bir kötü vardır. Ya da her kötünün yanında mutlaka bir iyi vardır. Önemli olan bu bilinçle yaşamı dengelenmek gerekir.
Çünkü herşey zıttıyla var olur! Bu çok karmaşık bir durum olması sebebiyle, anlamakta zorluk yaşarız. Yani fiziksel acı çektiğimizde, intihar ederek bu acıdan kurtulamayız! Bu acıdan kurtulmak için, zihni ve bedeni aşarak ve gerçek Benliğe ulaşmakla mümkündür.

Unutulmaması gerekir ki, beden için acı ne ise zihin için de acı odur.

Elinizi ateşe soktuğunuzda acı hissedersiniz. Acı bir hata ya da yanlış olan bir şey değil. Acı bedenin en donanımlı, en bilinçli zekasıdır ve sana şunu söyler: Elini ateşten çek! Yani acı çekmek fiziki düzeyde ne ise, zihin düzeyinde de odur.

Mutluluk ise, arzularınızla işbirliği yapar ve size, elinizin ateşin içinde olduğunu söylerken, acı, size şunu söyler; kendinizi sahte bir benlikle karıştırdınız dikkat edin!
Daha açık bir deyişle acı; bir uyandırma servisi gibi çalışır. Yani şunu söyler; kendinizi aşina olmadığınız bir nesneyle karıştırdınız dikkat edin!"

”Zevk ve acı sizi aynı hedefe ulaştıran, zihnin iki ayrı yönüdür. Doğamız gereği temel amaç mutluluktur. Ancak mutluluğu elde etmeye çalışırken, ya benliğimizi ya da bedenimizi unuturuz. Ya da zihnimizin asıl benlik olduğunu hayal edip, sefalete yol açan şeyin bu olduğunu düşünürüz." Oysa , herşey zıttıyla var olduğu gibi, bizler acı ve mutluluklarımızla bir bütünüz!

Efkan ÖTGÜN