Her insanın yüreğinde taşıdığı bir yıldızı vardır. Bu kimi zaman kuzeye doğru aşk rotası kimi zaman güneye denizde sırılsıklam bir maşuk misali.. Yol nereye çıksa da o yıldız sana ışık saçacaktır ve gittiğin her istasyonda sana sevginin melodisini çağrıştıracaktır.. Benim yıldızımın adı Daisy...
Hayal kırıklığı demiş ve doğa sevgi ilaçsız tek tedavi sanki cümleler arasında bir boşluk yaşıyor gibiydi..
Yabancı birisine sarılmak absürt gelebilir ama sevgi bunu gerektiriyordu ve iki sırdaş misali ağlaya ağlaya sarıldık ve teselli sözleriyle silkelenip özüne döndü.
Doğa merhemini sevgiden alır demiştim de kimse inanmazdı bana. Ben yol aldıkça ve her engebe aşka yelken açtıkça durmadan ilerleme kat etmek istiyordu paramparça dizlerim ve beni hiç bırakmayan ruhum ve ayaklarım. Bir gün yalnızlık senfonisi çalınıyordu Hüzün Durağında ve orda yönünü gün batımına hasret köprüsü misali dayayan bir gölge ile karşılaştım yüzü solgun ve bitap düşmüş bir siluet taşıyordu sol cebinde. Yanına yaklaştım ve dedim ki; "Hayırdır, ruhuna acı batmış gibi ne sızlanıp durursun?" Bana şöyle cevap verdi. " Hep derdin ya pusula sevgilinin kalbini gösteren en nadide takvim diye. Ben rotadan ayrılmadım lâkin çamurdan yaratılan insanoğlu hor gördü bir damla sevgiyi ve sana çok olanı azla yetin deyip kovdular umudunu aşka bırakan her sokaktan. Ve sonra anladım ki tek hayal kırıklığım doğa ve sevgi hiçbir ilaç kullanmadan da insanı yaşatabiliyormuş" sonra durdu ve hıçkırıklara boğuldu..
Sigara uzattım önce almak istemedi ama kırmamak için uzandı ve yaktı hemen
İlk nefesi alırken ciğerleri nasıl da yanıyordu..
İyice demlendikten sonra açılmaya başladı ve hüzünlü konuşmasına devam etti belli ki mevzu derindi aynı aşk gibi bazen uçurum bazen de uçucu bir hayal misali..
Ve devam etti konuşmasına..
Mateme baktım hilal şekline bürünmüş kıs kıs gülüyor aşktan acıya geçiş yapanların hâline şaşırdım sonra hak verdim çünkü ilk basamak acıdır her kulvarda çabasız ne mutluluk gelir ne iş sahibi ne şair ne yazar ne de hayatperest..
" Çayın demi hüznün demidir bilirim. Ne kadar içim üşürse bile bazen bir yudum çay ,bir tebessüm ,bazen bir söz, bazen bir müzik beni huzursuzluklar deryasından alıkoymaya yeterlidir.
Yanımdaki gölge içine kapanık bir pozisyonda karşıya giden vapurları seyrediyordu ve ötüş kalbine bir darbe gibi geliyordu..
Aslında çok seviyordu lâkin hayatın çirkefliğine boyun eğmiş ve çiçeği solmak üzere iken başka tohuma kök olmaya gitmişti..
Dedi ki: " Sevgisiz yaşam, nefessiz acıya benzer. Neden ben beyinsel sancılara maruz kalırken başkaları haline acıyorlar ki . Çok mu dertkolik birisine benziyorum ya da onlar mı acıyı hiç tatmamışlar? ..
Sustu ve " Aşk beni nereye çağırıyorsa iki elim kanda da olsa bir adım geri atmadan koşa koşa giderim ve sonunda kaybolmak da olsa dahi bu yol benim yolum. Acısı da benim her şeyi de ..
Sohbet gittikçe olumsuz düşüncelere doğru gidiyordu ve ister istemez sıkılıyordu benliğim ama gitsem ayıp kalsam yarana pansuman olacak mıydım bilemiyordum..
Ve her gidiş er ya da geç sevgilinin kalbine varış noktası olarak kabul ediliyordu . Benim yıldızım parlıyordu geceleri arada sönükken bile bana gurbeti ve sılayı bırakmıştı..
Konuyu yıldıza getireceğim de gölge üzgün kırgın ama umutlu..
Ama rastgele karşıma çıkan bu yabancı sureti ne mutlu ederdi düşüne düşüne beynim zonklama sinyalleri veriyordu.
Her iç çekişte gökyüzüne bakıyor bir şeyler mırıldanarak sessizce yüreğine akıtıyordu damlayan yarasını..
Çok konuşmak isterdi ama gece çanı çalmaya yakındı ve dönmem gerekiyordu ona dedim ki " Yıldızını bulmaya çalış ve ona aşkla sevgiyle bak. Bak gör yüreğin ne bayramlar yaşayacak ne sevinçler tadacak ve diyeceksin ki ’ Aşk, ruhu kanatan bir yara değil aksine merhem süren bir ilaçtır ’ diye. Sevgili Gölge! Yaşam sana ne sunarsa önce tart hamuru yoğur ama huzursuzluk tiryakisini ardında bırak. Geceler senin bilesin. Ömür bir kitap gibidir ve her sayfasında umut vardır hiç tükenmeyen. Umuduna yoldaş, tebessümüne sırdaş, ruhuna arkadaş, kendine de sevgiden damıtılan bir yaş ol. Kendini bul ve arayışın gizemi sende saklı.. " dedim ve ayrıldım oradan.