Büyük hayallerin yıkımı da büyük olur.
Birkaç basamak indikten sonra demir bir kapıdan geçip, hafif bir müziğin sardığı ve her masada bir kişinin oturduğu ne fazla karanlık ne de aydınlık olmayan sigara dumanının sisli havasıyla sardığı bir yerde en çok yalnızlık göze çarpıyor. Her masada yalnızca bir kadeh ve yalnızca bir adam var. İki kişi olduğunda hayatın tüm yükünü atabileceğin uzun bir sessizlikten sonra sadece birkaç kelimeden oluşan bir konuşmayla dünyanın en mutlu insanı olduğunu düşünürsün. Karşılıklı duvarlarda karşılıklı sürekli açık duran ve buradakilerin aslında sadece boşluğa bakmalarına neden olan televizyonlar var. Birçok şeyden umudunu kesen insanların sığınma talebi genelde duvarlar boyunca uzayıp gider. Bulanık bakışlarla karşılaşana dek süren bu arayış gözlerini tekrar yalnız oturduğun masaya çevirip kadehinden bir yudum alana dek böyle sürer. Bir resmi varsa şanslısındır, ikiyse eğer yalnızlığın biraz hafifler. Hele ki umutla gülümseyen bir resmiyse sigara dumanı havaya karışırken tebessüm eden dudaklarını herkese gösterircesine başını ilk defa yukarı kaldırırsın. Gururlu ve sevgi dolu olduğun ilk ve tek andır bu. Sonra hüzne teslim olacağın uzun saatlerin başlayacağını bilsen de o tebessüm anı bir sonraki sabaha seni taşıyacak sığındığın tek güzelliktir.
Bu geceyi de atlatırsam bir daha böyle bir geceye kendimi teslim etmeyeceğim diyen her yüz ifadesi aslında öyle olmayacağının en büyük kanıtıdır. Çünkü adımların yavaş, çünkü içindeki hüznün haddi hesabı yoktur, çünkü gecedir, çünkü gölgen bile seninle değildir, çünkü karşılaştığın bütün bakışlar anlamsız ve boştur.
Yine de gülümsersin
Her şeye herkese inat.