karanlıktan gelen5

• 17 Haziran 2020 Çarşamba 23:47:42

Yaşlı kadın mezarın basında dikilmiş ellerınde kızının en sevdiği çiçeklerden olan papatyalar ve kalbinde ona olan özlemi öylece duruyordu.Bugün kızının ölümünün yıldönümü; ondan koparılışının dün gibi aklına ve kalbının en derınıne kazındığı ölene kadar da onun bır parçası olmus olan yasının ancak o ölünce bitecek olan yasının, tazeliğini koruduğu o dayanılmaz acı ıle demet olmuş Suzanna ın yüregıne oturan günün yılıydı..Suzanna mezar taşına bir iki adım atmış elindeki papatyaları sanki daha dün atılmış gibi taze olduğuna inandığı toprağın ustune usulca koyarken gözyaşları süzülmüştü yanaklarından.Sıcak gözyaşları yaslı kadının yılların acımadığı yenık dusmus yanaklarından cenesıne akarken sessiz sessiz ağlıyor evlat acısını içinde yasıyor o sırada toprağını sag elının avcuna doldururken hüzünlenıyordu.Casandra kreşteydi ve Suzan onu annesının mezarına o kendını bu kadar aciz hissederken, getirip gözleri önünde ağlayamaz ve kendını kaybedemezdı.Çocugun psıkolojısını düsünmek zorundaydı ve ruhsal gelısımı ıcın ayakta dik durmalı ve guclu gorunmelıydı.O gun ruzgar yaslı kadına sefkat gösterıyormus gıbı kucak açmış yanaklarından gözyaşlarını silip süpürürken ona destek verıyorcasına esiyordu.Soru ve dusuncelerının buğulandırdığı aklıyla mezar basına çökmüş kızıyla sohbet etmek ıcın hangı kelımelerı ve cumlelerı sececegı konusunda kendısı ıle yarış halıne gırmıstı.Acaba bu gece ay halesını de dusunurken kızının gökyüzüne merakla bakısını ya da sınemada yenı gösterıme gırmış bır film ıcın annesının yanına koşup ona sorular soracagı gıbı bırcok anısı gelecek mıydı en olmadık yerde aklına…Çok fazla ağlamamalı ve kızının ruhuna acı cektırmemelıydı alnını çatıp kendını toparladı ve ellerını yanaklarında gezdırıp az önce döktüğü gözyaşlarını elının tersiyle silmişti.Güçlük cekse de ağlamamalı ve onu uzmemelıydı.Damadı ve kızının yan yana olduğu mezarın ortasında çömelmıs dusuncelı yorgun gözlerı mezar taslarındakı ısımlerde gezerken aklına Casandra’nın tuhaf soru ve sözlerı gelmıstı.Aslında bunu kızı ıle konuşmak ve ona danışmak ıstıyordu.Sonunda kelımeler dokulmustu dudaklarının arasından
‘’Bebeğim.’’Kelime çıkar çıkmaz ağzından gözyaşları boşalmıştı gözpınarlarından.Bogazına oturan yumruğu görmezden gelip tıtreyen sesıyle devam etti
‘’Senınle dertlesmeyı ve sana danışmayı o kadar özledim ki anlatamam.Biliyorum sıklıkla yanına geliyorum ve senınle sohbet edıyoruz.Senin yoklugun ıle sınanacagımı kim bilebilirdi ki…Senden bana kalan sadece Casandra ve bırkac eşyan…Casandra dan bahsetmısken Casandra bildiğin gibi gun gectıkce büyüyor guzellesıyor gercı buyurken bazen kucuk bir kız cocugundan cok buyumus de kuculmus mısalı çocuklar olur ya öyle davranıyor.’’demıstı hıçkırıklarına takılmış gulusu ıle.Bos bos toprağa bakıp ıc cekmıs ama aldığı nefes gogus kafesının olduğu yerinde asılı kalmış onu rahatlatamamıştı.
‘’Roseanne kım derdı ki sen büyüyeceksin anne olacak ve Casandra gıbı güzel bır kızı doğuracaksın diye.’’durmustu.Çatık kasları ıle sorusuna cevap arar gıbı mezar tasına yönelip
‘’Casandra bu aralar tuhaf şeyler söylüyor sence ne yapmalıyım?’’sessizlesmıs ve sankı karsı taraftan cevap almış gıbı başka bır cümle daha kurmuştu
‘’Mesela gecen gün senın ıncı küpelerını sordu bana ama daha once onları hıc görmemıstı.’’Durmustu.Kendı sorusuna cevap bulduğu ıcın yüzü aydınlanmıştı.Heyecanla konuştu.’’Tavan arasında senın hani şu kaza olmadan önce hep beraber cektırdıgımız aıle fotoğrafımız var o geceden kalma.Ama onu kaldırmıştım acaba onu gordu onu mu hatırlıyor.Peki senın her zaman kullandığın ve sevdıgın şu tarçınlı parfumunu nereden biliyor?Onu da tavan arasına kaldırmıştım senın sahsı eşyanı bırcok hatıra ıle bırlıkte kutunun ıcınde durması için .Sence bizim yaramaz gizlice tavan arasına girdi ve onları mı keşfetti?Bu cok tehlıkelı oraya ulaşması ıse ımkansıza yakın….’’Suzan dusunuyordu.
‘’Ah bir cevap bulabilseydim daha ıyı hıssederdım.’’dıye iç gecırmıstı.Sonunda başını iki yana sallayıp yüzüne yerleşen soruların devamı geliyor sormalı mıyım gıbı dusuncelerın yer edındıgı ruh halını bır surelıgıne kenara bırakıp bır tebessüm iliştirmıstı dudaklarının kenarına.Yasadığı ızdırabın direksiyon basına ızın verdıgı geceler yeterince aglamıstı.Kalbı sıkışıp patlayacak gıbı olsa da ona sıkıntı verse devamlı ağlayamazdı.Yaşlı bedenı artık eskısı kadar dayanıklı değildi kadının bazı duygularını kaldıramıyordu ve Casandra ıcın sağlığına dıkkat etmelıydı.Doğru Casandra kımsesız değildi halası teyzesı amcası vardı ama onların ona o kadar iyi bakacağına bır turlu ınancı yoktu zaten eksık olan anne yokluğunu kendısı bıle dolduramazken onların dolduracağına ınanması da onun ıcın cok zor bır durumdu.Aralıklı kesik kesik konuşurken bazen sesli konuşuyor dusuncelerını dile getırıyor bazen ıclı ıclı hıçkırıklarını bastırıyordu.Gözlerını kapatmış ıkı mezarın arasına oturmuş uzun bir süre öylece durmuş saatlerin yanından geçip gıtmesıne müsaade etmişti.Bir anlığına durmuş ve boyalı dudaklarının arasından inci dişleriyle gulumsemıstı.Anıden gözlerını açıp karsısında duran genç adama yönelmıstı bakışları.
‘’Üşüyor olmalısınız lütfen hırkamı alın.’’demıstı Jeff sırtındakı hırkayı ıncelıkle çıkarıp kadının omuzlarına atarken.Kadın ona gülümseyerek gözleriyle teşekkür etmıstı.Jeff kadına elini uzatıp oturduğu yerden kaldırıp göğsüne kapanmasına ve bu yaslı kadının acısını yasamasına gözyaşlarıyla tişörtünü ıslatmasına ızın verıyordu.Basını kaldırıp acı acı tebessüm ederek
‘’Ağlamayacagıma daır söz vermıstım ama sanırım sözlerımı tutmak ıcın bıraz yaslandım.’’Jeff gülümseyerek kucak açtığı kadını kendınden bırkac adım uzaklaştırarak
‘’Kasaba olarak bıle sıze saygı duyarken sizin böyle kendınıze acımasız davranmanız ne kadar da yanlış Bayan SUZAN.’’demişti.
‘’Bugun benim izin günüm isterseniz Casandra ‘yı kreşten alabılırım.’’
Suzanna gülümseyerek
‘’Kan bağınız olmamasına rağmen onun öz abısı gıbısın ne kadar hoş.’’
Jeff gözlerını cevırerek
‘’Ben annesizliğin ne demek olduğunu biliyorum.’’diye mırıldanmıştı.
Suzan bu gergınlesen ortamda içinden zavallı çocuk dıye gecırmıstı..Jeff kadına dönerek
‘’Kendınızı toplamalısınız Bayan Suzan Casandra için…’’
Kadın elini ceketının cebıne atıp kendı ısledıgı cıcek ıslemelı mendılı çıkarıp dıkkatle gözlerının altını silmişti.
‘’Sanırım Casandra’ya bır donut borcun vardı.’’demıstı gülumsyerek
Jeff rahatlamış kadına destek olduğu ıcın de ayrı mutluluk duyarak
‘’İstediğiniz kadar.’’demişti kıvrılan dudaklarının arasından
Suzan Jeff’ın koluna girip
‘’Bunu Casandra’nın yanında söyleme lütfen yoksa karnı ağrıyana kadar yer.’’
Jeff gülmüştü.
‘’Casandra çok sanslı bır çocuk.’’
Suzan çocuğa bır kasını kaldırarak cevap beklermıs gibi bakmıştı.Uzun boylu çocuk omzuna gelen kadına bakarak
‘’Beni büyüten sizin gibi bir büyükannem bile olsaydı belki annemın yokluğunu bu denli hissetmez eksıklıgını kımı zaman unutma sansını yakalardım.’’
Kadın susmus bırkac dakıka sessizce yürüdükten sonra çocuğa dönup
‘’Ben de senın büyükannen sayılırım bana ıstediğin gibi seslenebılırsın.Asıl sanslı olan benım.Cocuğunu kaybeden yaralı bır kadının hayatında ona değer veren ıkı tane çocuğa sahıbım.’’
Jeff gülümseyerek
‘’Bana her zaman çok naziktiniz ama üzgünüm ki Büyükanne diyemeyecek kadar gencsınız sizi annem olarak görmem daha uygun kaçar.’’demişti
‘’Cevremde her zaman beni sımartan nsanların olması ne kadar güzel.’’diye kıkırdamıştı kadın
Jeff ile sohbet ederek Casandra’nın kreşının yolunu tutmuştu ikisi de

******************************************************************************

Geniş bahçesi ve renkli dış cephesi ile şirin bir kreş olan *little hearts kindergarden* bu mütevazı kasabanın çocukları için büyük bir nimet sayılırdı.Herkes herkesi tanır buradaki tüm öğretmenlere destek çıkılırdı.Küçük çocukların okul öncesi eğitim aldığı bu okul oldukça geniş olduğu ıcın bahcesındekı cesıtlı oyuncaklarla oynamak için kullanışlı ve enerjılerını atmaları ıcın ıyı bır alana sahipti.Casandra defalarca kaydıraktan kayarken hızını alamayıp kendını yaralamış ve koşarken de nefes nefese kalıp büyükannesını kırmızı pancara dönmiş yüzü ile karsılardı çıkışlarında.Bugun diğer günlerden farkı Suzan torununu beklerken yanında konuşacağı bırısı vardı ve hiçbir zaman anne ve babasının doğum gununu ve ölüm yıldönümü unutmayan küçük kız bu sefer de hatırlayacak mıydı?Jeff ve Suzan bankta oturmuş kızı beklerken çocukların haftasonunun gelmesı ıle heyecanlı bagısırısları şen sakrak kahkahaları doldurmuştu bıle bahçeyi.Kimi çocuk annesının kollarına koşuyor sarılıyor kımısı babasının kucağına çıkıp gulusuyor kmisi de arkadaşları ıle oynamaya devam edıyordu.Bahcenın sağ kösesınde sacları kahverengı gözleri yeşil sevımlı bır çocuk durmus annesine bugun cızdıgi resimi uzatıyor annesının tepkısını zıplayarak merak edıyordu ,en soldakı sacları ıkı at kuyruğu yapılmış elbısesının belınde pembe bır kurdele olan sarısın bır kız cocugu babasına bugun neler yaptığını anlatıyordu.Bahcedeki salıncaklardan bırınde sallanan yüzünde turuncu çiller kızıl sacları ıle salıncağa sinmiş basını salıncağın zıncır yerıne dayamış ayaklarını ılerı gerı yaparak uzgun uzgun duruyordu.Birkaç dakika sonra kapıya buyuk bır heyecanla koşup yaşlı bır kadının kollarına atılmıştı.Anlaşılan yaslı kadın onu almak ıcın bıraz gecıkmıstı.Cocuklar yavaş yavaş evlerıne dağılırken her zaman koşarak heyecanla kapıdan çıkan Casandra bu sefer elınde yıpranmış bır kâğıtla gözlerı hafıf kızarmış oylece durmus dudak büzmüştü.Kafası indirdiği yerden kalkmıyor boynu bükük kâğıda bakıyordu.Mike yanından geçerken
‘’Sen de amma bebek çıktın al tarafı kâğıt bunun ıcın bana vurduguna inanamıyorum.’’Casandra üzgün bakışlarını cevırıp sinirle parlayan göz bebeklerı ıle çocuğa dönüp
‘’Sen böyle şeyleri anlamayacak kadar aptalsın git basımdan artık senınle arkadaş olmak ıstemıyorum bu benım annem ıcındı.’’demişti ağlamak üzereyken.Minik ellerını yumruk yapıp gözlerını kapamış ve basını egıp kendını sıkarak orada öyle duruyordu.Mike kalın kaşları mavı gözlerı sag yanağında sıyah oldukça buyuk bır benı olan zayıf hiperaktıf bır çocuktu.Kıza bir süre üzgün üzgün bakıp ıc cekmıs ve cesaretını toplayıp elini uzatmıştı.Kız onune doğru uzatılan ele bakmış ve üzgün bakışlarını yakalayan çocuğa konuşmak üzereyken
‘’Özür dilerim.’’
Kız basını cevırıp kaşlarını catmıstı.
‘’Ben senın resmıne zarar versem hoşuna gıder mi?Büyükannem bir sey yaparken o kişinin de duygularını dusunmemız gerektıgını söyler ama sen sadece aptallık yapıyorsun Mıke.’’
‘’Bir dahakine bırlıkte yapalım ben de yardım ederim.demişti çocuk
Casandra basını kaldırıp daha cok sinirlenmıs ve bır hısımla
‘’İstemem.’’
Çocuk bu cevap karsısında yıkılmış gözlerı dolmus ama kolunun tersı ıle silip bır hısımla yanından koşarak geçerken Casandra’nın omzuna carpmıstı.Kız sendeledı ve Mike ‘a bakarak dil çıkarmıştı.
‘’Pis çocuk.Saygısız ne olacak.’’
Jeff ve Suzanna olanları izlemıs ama ikisinin ne konuştuğunu bılmıyordu.Casandra ayaklarını yere sürüye sürüye ıkısının yanına gıderken J eff’ı farketmıs ve kendını toparlamış yuzundekı sınırlı ve uzgun ifadeyı sılıp merakla sormuştu.
‘’Sen de mi bizimle geleceksin annemın mezarına.?’’demıstı kız uzun boylu çocuğa basını kaldırarak
Jeff gözlerını kısıp sag kasını kaldırarak
‘’Tabı sen de istersen küçükhanım neden olmasın?’’
‘’Gel tabi.’’diyebilmişti kız hala uzgundu.Kadının gözlerı kızın elındekı kâğıda takılmış ve sormuştu
‘’Elindeki ne bebeğim?Görebilir miyim?’’
Kız soru karsısında ezılıp buzulmuş saga sola sallanıp derın bır cekıp konuşmuştu.
‘’Şey ben bunu anneme hedıye olsun dıye yapmıştım ama mıke ona bakmak ısterken buruşturdu sanırım artık onu annem beğenmez.’’demıstı gözlerı dolu dolu.Suzan gülümseyerek elındekı kâğıdı almış Jeff ıse egılıp kızı kollarından tutup kucağına alarak hep bırlıkte cızdıgı resımı ıncelıyordu.
‘’Sen de begenmedın dımı Jeff?’’
Jeff gözlerını kısıp boşta kalan elı ıle alnını karıştırarak
‘’Ben begendım belki de komedyen değil ressam olmalısın.’’dıye sırıtmıştı
Suzan kucuk bır kıza sarılan bır kadın ve yanında da onlara bakarken gülümseyen yaslı bır kadın cızmış ve
Yasına göre yüksek bır cızım performansı sergılemıstı.Parmagıyla yaslı ve sevımlı kadını gösterip
‘’Bu yaslı kadın da kim böyle.’’demişti gulusunu gızleyerek
Casandra basını kaldırıp o sensın her zaman gülümseyen ve benı seven güzel büyükannem.’’
‘’Bu güzel kadın da benım annem.Bana sarıldığı zaman mutlu oluyorum bak ben de guluyorum.’’demıstı resımdekı cızdıklerını Jeff ın kucağında parmakla gösterirken
‘’Bence annen buna bayılacak bunu hemen götürüp vermelısın.’’
‘’Daha guzeldı ama Mıke yüzünden artık buruştu baksana .’’demıstı kâğıdını göstererek Jeff’e dğru
‘’Ben de cok begendım bence sen başarılı bır ressamsın.’’
‘’Benden önce mi gittin mezarına?’’
Buyukanne sasırmış cocugun yüzüne hayretle bakıyordu.
‘’Birlikte gideriz sanmıştım.Ağlamanı görmemı mı ıstemedın?’’
İkisi de susmus merakla kızı dınlıyordu.Suzan sordu
‘’Sen nasıl?’’
‘’Gözlerine sürdüğün su sıyah sey akmış büyükanne ağladın değil mi?’’
Suzn gulumseyıp kızın yanaklarını avucunun içine alıp tıtreyen sesıyle
‘’Özür dilerim.’’
‘’Hayır hayır ağlama.Ben de annemı özlüyorum ama ağlarsak uzulur ben o uzulurse daha cok ağlarım.’’demıstı kız buyukannesıne doğru kollarını uzatarak ve Suzanın boynuna sarılmıştı.
‘’Roseanne bizi bekliyor haydı gıdelım yoksa burası gözyaşlarınız yüzünden havuza döner.’’demıstı Jeff gülerek
Kız yerınden doğrulup
‘’O kadar gözyaşı dökemeyiz yoksa gözlerımız kurur yere düşer.’’demıstı hayret dolu sesını bellı ederek
Jeff ve Suzan kahkaha atmıştı.
‘’Yoksa sen bu yüzden mı ağlamıyorsun gözlerın yere düşer dıye mı?’’
‘’Hayır Jeff benım de bazen ıcımden ağlamak geliyor ama öğretmen cok ağlarsak gözlerımızın zarar görecegını söyledi.’’
‘’Öğretmenın doğru söylemıs kızım hadi sımdı gıdıp anneyı zayret edelim.’’demişti Suzan kızın basını okşayarak
‘’Gidelim ona anlatmam gerekenler var.’’
Casandra Jeff’ın kucağında Suzan ile yürürken
‘’Şu Mike sana ne dedi sen kızdın?’’
‘’Resmımı tekrar yapmamda bana tardım edecekmıs ama ıstemıyorum o zaman benım resmım olmaz.’’demıstı Jeff ın sorusuna karşılık kaslarını çatarak
‘’Sanırım senı sevıyor.’’
‘’Ben onu sevmıyorum o hep bana yaramazlık yapıyor.Bugun de resmımı buruşturdu.’’
‘’Bazı erkekler kızların dıkkatını çekmek ıcın onunla uğraşır ona sataşır belkı de amaıke da oyle yapıyordur.’’
‘’Sen de sevdiğin kızlara sataşıyor musun yoksa Jeff?Bu cok çocukça buyuyun.’’demıstı Casandra gözlerını devirerek
Suzan ve Jeff her konuşmasında daha cok gluyor Suzan bazen böyle bugünde guldugu ıcın kendıne kızıyor ve kendını frenlemeye calısıyordu.
‘’Annenı zıyaret ettikten sonra donut yemeye ne dersin?’’demıstı Jeff
‘’Bugun ekmek parası kazanmıyor musun Jeff?’’
‘’Bugun izin günüm.O yüzden sana söz verdıgım donutllardan ısmarlamayı düşünüyorum.’’
‘’Donutları alıp başka yerde yıyelım mı?’’
‘’O nedenmıs?’’deıye merakla sordu Jeff
‘’Sana hep gülen abla ordaysa başka yerde yıyelım.’’
Suzan lafa karışarak
‘’Cok ayıp ama Casandra o senın ablan sayılır ayrıca sen Jeff’ın kucağından ınmeyecek mısın cocougu yordun.Artık buyuk bır kızsın.’’
‘’Ben ablaya kötü bır sey demedım ki hep guluyor dıye belkı de Jeff bazen sıkılıyor aöa soyleyemıyordur dıye dedım.Ayrıca yorulsa söyler ben zayıf bır kızım agır değilim ki.’’
‘’Biraz kilo almışsın gıbı.’’
Casandra cırlayarak
‘’Hayır.’’
Jeff gulmustu.
‘’Saka yapıyorum ufaklık.’’
Casandra bozulmuş dudak büzerek
‘’Buyukanne haklı ben buyuk bır kızım kucağından ınmel ıstıyorum.demıstı
Jeff sasırmış ama kızın ıstegını yerıne getirerek
‘’Tamam ama yorulursan senı omzuma alırım anlaştık mı?O kucak sayılmaz hem her seye yukarıdan bakarsın ben babamın omzunda her seye yukarıdan bakarken kendımı süper kahraman gıbı hıssederdım.’’demıstı.
‘’Süpermen gibi mi?’’
‘’Evet tam da onun gıbı.’’demıstı çocuk gecen sene kanserden kaybettıgı babasıyla anılarını düşünerek
Casandra kıkırdayarak
‘’Donut yedıkten sonra supermen olmak ıstıyorum.’’demıstı
Suzan ıse torununu her hareketınde kızının ızlerını görurcesıne onu ızlıyor sessız kalıp ıkısının eglenmesıyle mutlu oluyordu.
‘’Roseanne bızı görünce mutlu olacak.’’diye mırıldanmıştı ikisi gulusmeye dalmısken