Çocuklar, ülkemizin, dünyanın geleceği.
Dünyanın en yüce, en asil varlıkları,
Onlara daha huzurlu, daha iyi, daha yaşanabilir bir dünya bırakmak hepimizin görevi.
Dünyaya çiçek olarak gelen çocuklara,
Çiçek tarlası bir dünya bırakmalıyız,
Çiçeklerden inciler yapmalı çocuklar,
Ağaçlardan meyveler toplamalı,
Şefkatli kolları ile dünyayı sarmalı,
En içli şarkıları söylemeli,
Kelebek gibi dans etmeli,
Yüzlerine konan sevgi çiçeklerinin kokusuyla büyümeli,
Kalbe dokunan yumuşak bakışları solmamalı,
Altın sarısı ekinler arasında koşmalı,
Hoyratça akan pınarlardan kana kana su içmeli,
Gök kubbeye, maviye salıncak kurmalı,
Gelincik tarlası resimleri,
Kirlenmemiş masum kabuğundan çıkmamış temiz
bir dünyaları olmalı çocukların.
Doğanın sesini duymazdan geldik, döktüğü gözyaşlarını görmezden geldik,
Ezdik geçtik dünyayı,
Evimizi kendi ellerimizle yaktık, oysa evin içinde hepimiz vardık, şimdi bu yangını söndürmekte geç kaldık,
Çocuklar geleceğinden kaygılı,
İklim değişikliğini kendi ellerimizle hazırladık,
Yangınları, selleri, hortumları,
kasırgaları, biz yarattık.
Kömürü biz yaktık, petrolü biz kullandık, ormanları biz kestik, siyanürle toprağı biz zehirledik,
denizleri biz kirlettik, balıkları canlıları biz yok ettik,betondan binalar dikdik.
Sonuç bir virüsle baş edemiyor, hep birlikte ölüyoruz, geleceğimizi kendi ellerimiz ile öldürdük.
Çok geç olmadan ekolojik dengeyi geri döndürmeliyiz, çocuklarımıza gelecek temiz bir dünya bırakmalıyız.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu olsun.