GÖNÜLDEN IRAK OLUNMAZ

“Gözden ırak olan gönülden ırak” olur mu?

Nasıl söylenmişse böyle bir söz söylenmiş. Ancak ilk kim söyledi, ne için söylediyse bir eksiklik bırakmış.
Gerçekten gözden ırak olan gönülden de ırak olur mu?

Burası tartışılır. Gözden ırak olanın gönle ne kadar yer ettiğine bağlıdır. Şayet bir gönle girmişseniz veya gönlünüze girmişse hangi mesafe onu uzaklaştırır?

Göz görmeyince gönül katlansa da bu gönülden ırak olmak anlamında gelmemeli. Sevmek göz ile değil gönül ile olur. Şayet gördüklerinize göre karar veriyorsanız sevmekten değil seçmekten bahsedebilirsiniz.

Efsaneye göre gönlü Gülizar adlı kimsesiz birine düşen hükümdar çocuğunun ülkedeki bütün kızları önünden geçirmişler. Seç birini demişler. Delikanlı şöyle demiş:
Bölük bölük olmuş huri kızları
Hiç birisi Gülizar’a benzemez

Bunu rahmetli büyükanam anlatmıştı bana. Sonra “Gönül sevdiğinden güzel olmaz” dedi. Ben çocuk muhayyilem ile ‘gönül nasıl sever’ derdim.

Çocuktum…

Aradan geçen zaman bana ‘göz’ ile ‘gönül’ arasındaki farkı öğretti.

Büyükanam haklıymış.

Her ne ise. Gelelim uzaklığa. Gönül mesafe tanımaz. Onun ne ölçü birimi vardır ne bekçisi. O kendi usullerince ölçer biçer bir karara varır. Ve kararının ardında durur. Hem de dimdik.

Göz seçicidir. Kıyas yapar. “Bu daha güzel, bu daha iyi, bu daha kaliteli, bu daha başarılı, bu daha zengin…”

Bu bu bu…

Ve daha…

İşin içine “daha” girince şiraze kayar. Artık tercih zamanıdır. Ancak tercihler her zaman değişmeye meyillidir.

Gönül sabittir.

Gönül kararlıdır. Bir ihanete maruz kalmadığı müddetçe karar değiştirmez.

Gönül sadıktır…

Dahası yoktur. Acabası yoktur. İyilikleri de kötülükleri de unutmaz. İyilikleri görmemezlikten gelmez.

Gönül vefalıdır…

Onu ter etseler de o tek etmez. Bundan dolayı o hep yaralıdır…

Velhasıl:

Gözden ırak olmak gönülden ırak olmaya sebep değildir.