hiç bir zaman
ne
bir amacım oldu
ne
bir beklentim
ne
bir hedefim
nede
her hangi bir şey de gözüm
mal mülk makam mertebe kariyer
akla ne gelirse misalin de,
olanlar zaten
bana
yetiyor
hep yetiyordu,
ay başlarını zor getirsem de
hala bugün kü gibi,
anlamsız ve mantıksızdı hepsi
benim için
tüm kavgalarımıza inat
hiç vazgeçmedim
vazgeçmemde,
belki
bir kaç isteklerim olmuştur
ama asla benim için değil
onlardan bir tanesi olacak gibi,
başkalarının mutluluğu
benim daha çok mutluluğum gibi
geliyor bana
bunu çoğu algılayamasa dahi
gerçekten öyle
çünkü onlar için böyle bir şey yok
kendinden gayrı
neylersin hayat işte
insanın şekline
göre
kiminin içinin kiminin dışının
herkes herkesi kendi gibi sandıkça,
sansın
illem anlaşılacağım gibi bir derdim de
olmadı hiç
ister doğru olsun ister yanlış,
bildiğim tek şey var
hiç bir şey bilmediğim
zaman
öyle de böylede geçip gidiyor
sonu zaten belli,
netice sıfır
neden
kendimi kendimi boşu boşuna üzeyim
varken sevmek sevilmek
varken gülmek güldürebilmek
şu üç günlük ömre inat
bak sen sıhhat elden
gitmesin...

(Berlin,03.02.2018)

Talat Özgen