İnsanlığın var oluşundan beri tamahkârlık ve hasetlik mutluluğa engel teşkil etmiş olup çağlar boyu kan ve gözyaşı dökülüvermiştir.
Adem’den başlayıp Harun’un Karun tarafından taşla vuruluşu Yakup oğulları kardeşlerce Yusuf’un kuyuya atılmasından günümüze dek süren ve cana kast eden küresel proje ve kaos ortamıyla acımasız trajedik vakalar değişik sahnelerce sergilenmektedir.Zalimin gerekçelerine haklılık payı sağlayan perde arkasındaki gizli planlar malumunuz devam etmekteyken;olayın farkına varan aydın beyinler işin idrakindedirler.Gerçeği fikir beyanıyla kaleme ve söze yansıtanlar yargısız infazlara maruz kalmaktadır.
Bizlerde bir atasözü:’’Meyveli ağaç taşlanır.’’Oysa bu çağımızda anlamını farklı zeminlere taşıdı.Şimdi meyveli ağaçları bin bir oyunlarla ya altına köstebek,içine kurt düşürüp,erozyona uğratıp,dallarını budayıp,yaban aşısı yapıp (özünü değiştirip);bazen de bununla yetinmeyip kimyasal etkilerle yaşamına son verilmektedir.Sebebi ya benim ya da hiç kimsenin.
Halbuki dünya her canlının ortak yaşam alanıdır.Kişi hakkına razı olduğu kadar mutludur.Hepsi bana yok sana denildiği sürece kimse mutlu olamaz.Kan ve göz yaşının akıtıldığı coğrafyanın yer altı ve yer üstü zenginliğine dikilen gözler sayesinde vakalar vuku bulmaktadır.Kalkınmış ülkelerin tükenmekte olan enerjilerine güç katılabilmesi için dünya acımasız rekabet ortamına sürüklenirken;bin bir entrikalarla insanları farklı etnik gruplara ayırıp kanlarında saltanat gemisini yüzdürmeye devam etmektedir.
Dileğim o ki;şu cu bu cu söylemlerle birimizi kemirmeden kardeşçesine bir yaşam için el ele günül gönüle Ademden gelen kardeşlik duygusuyla mutlu bir gelecek için sevgi halkalarıyla kenetlenip mutluluğun kapısını aralamalıyız.Aksi taktirde dünyaya geliş amacımız anlamını yitirir.
Saygımla.
M.Sıddık SOLMAZ