Ömür denilen ne kadar da kısa . Göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor . Daha düne kadar delikanlılığımızı yaşarken bir de baktık ki yolun yarısı denileni çoktan geride bırakmışız . Hem de hiç anlamadan . Nasıl geçti . ne izler kaldı maziden düşünülse de acı bir tebessüm ve sonrası hiç ... Geldik gidiyoruz . Ne yaptık kendimiz için ,dost ve yakınlarımız için , insanlar için , ülke için . Er kişi niyetiyle musalla taşına konulduğumuzda nasılsa ’ iyi biliriz ’ denilir ya . Mesele de biter (!)


Oysa ; hayat yaptıklarımızla , yapacaklarımızla ve insan ilişkilerimizin varlığı ve değeri ile anlam kazanır . Hani ot gibi yaşamak denir ya . Veya tavşan b...ku gibiydi . Ne bulaşır ne de kokar gibi . Yalnızlığa mahkum edilmiş , bencil bir yaşam . Ne kendimize ne de etrafımıza bir hayrı olmadan yaşamak . Yemek içmek , nefes alıp vermek , uyuyup kalkmak . Bir çoğumuz için yaşam bu . Sunulanı yaşamak . Değiştirmek için öğrenmemek ve gerekli gayreti göstermemek . Koca bir ömrü öylece geçirmek kimimiz için yaşam tarzı olmuş çıkmış .


Kendimizin menfaatlerinin çok dışına çıkıp , başkaları için yaşamak da bir başka konu . Kendimizi sona bırakıp daima onlar için mücadele etmek . İnançlarımız doğrultusunda . Dosdoğru , yalansız , riyasız . Vicdanımızla başbaşa ve onun iradesinde . Tartışılır . Belki en doğrusu da budur . Ama insanoğlu değişik yaratık . Denildiği gibi çiğ süt emmişiz . İstenildiği kadar iyi niyetli olsak da istismar etmeye ve edilmeye müsaitiz .


Öylesine durumlar olur ki ; başkaları için kendimizden bile vazgeçeriz . Tüm varımız yokumuz ile onlar için mücadele ederiz . O an makbul görülse de bu tutum ve davranışlar , iş bittiğinde pabuçların dama atılması kaçınılmazdır . Baka kalırsınız yanılanların ardından . Kendi sınırlarımızı da aşarak herşeyimizle yanında yar ve dost olduklarımızın buraya kadar dı diyerek uzaklaşmaları geriye hüsrandan başka bir şey bırakmaz . Ve kendi kendimize söylenip dururuz . Bir hoşçakala sığdırdı beni , yere göğe sığdıramadıklarım diyerek derin bir ah çekeriz . Elimizde olmadan . Buruk ve kırık ...



Refik
01 . 04 . 2017
İstanbul