Yine bir bayram sabahı…
Sadece adı bayram olan bir tatil günü
Eski günlerin aksine hüzünle uyandım…
Nerede o eski bayramlar dedim kendime..
Bayram gelmeden yapılan o hazırlıklar
Tatlısız şeker bayramı olur mu diyerek
Her bayram kıvırcık baklavasını özenle yapan anneannem
Evimizi gelin evi gibi süsleyen, ne olursa olsun bayram sofrasından yaprak sarmasını,su böreğini eksik etmeyen annem…
Yorgun argın da olsa ramazan boyunca iftara kadar kızım oruç tutuyor diye her iftarda beni sofraya sırtında taşıyan babam…
Bayram için alınan giysilerini ,ayakkabılarını yastığının altında saklayan kız kardeşim…
Bayram sabahı namaz sonrası sohbet ederek evlerine dönen mahalle eşrafı..
Sokaklarda çalınan da davullar,caddelere asılan bayraklar.Pamuk şeker satan,seyyar dönme dolap taşıyan amcalar…
Kapıları neşeyle çalan “bayramınız kutlu olsun” diyen mendilleri rengarenk şekerlerle dolu o mutlu yüzlü çocuklar…
El öpmeye giden gençler,sağ elin verdiğini sol el bilmemeli diyen büyüklerimiz…
Bayram ziyaretine gelenleri dört gözle bekleyen komşularımız…
Şimdi Neredeler…
Ne oldu bize…
Biz mi büyüdük ,dünya mı küçüldü,yok oldu tüm değerler , güzellikler..
Bayramları bayram gibi yaşamayı unuttuk birden.
Kapımızı çalan mutlu çocuklar da…
Artık içine şeker doldurduğumuz mendiller de yok… Çünkü artık kullanıp attığım kağıt mendillerimiz var ;tıpkı yıllar önce bizi biz yapan değerlerimizi silip attığımız gibi.
Anneannem ,babam onlar da yok…
Biz .. biz de yokuz artık.. Sadece nefes alan nefes almayı görev bilen insan müsveddesi bir yığın olduk…
Belki bir sonraki bayram bunları yazan ben de olmayacağım…
Üzülüyorum …
O kadar Üzülüyorum ve acıyorum ki…
Ama Üzülmem , acımam bana değil..benden sonraki nesillere…
Çünkü Bayramın ne olduğunu asla bilmeyecekler…
Bayram denince sadece tatil diye sevinecekler…
Anıları olmayacak kızgın güneşin altında kumlarda debelenmelerinin dışında..
Bilmeyecekler hiç arkadaşlarıyla şeker paylaşmayı,büyüklerinin elini öpmenin hazzını,
”ne kadar büyümüşsün ,el öpenlerin çok olsun maşallah” sözünün yaşattığı gururu,
bilmeyecekler yarın bayram heyecanını…
Çünkü onlar el öpmenin sadece menfaatlerini korumak için olduğunu ,ıslık çalınınca gelip ;ıslık çalınınca gitmesi gerektiklerini öğrenecekler ,kula kulluk yapılamayacağını ,öğrenemeyecekler.
Ne yazık ki kim olduklarını ,kimlerin torunları olduklarını ,değerlerini bilemeyecekler asla…
Ve asla “NERDE O ESKİ BAYRAMLAR” diyemeyecekler…