kaybettiğim yoldaşım

• 14 Temmuz 2015 Salı 17:50:08

KAYBETTİĞİM YOLDAŞIM

Gözleriniz onu arar her yerde. Evde, sokakta velhasıl hayatın her yerinde. Yokluğunu kabullenemezsiniz bir türlü. Evinize geldiğinizde çalarsınız zili ve kapıyı açmasını beklersiniz bir süre. Açan olmayınca kapıyı anahtarınıza gider eliniz ve açarsınız kapıyı. "Hoş geldin" demesini beklersiniz. Her hangi bir ses duyamayınca " galiba evde yok" dersiniz. Saatlerce günlerce beklersiniz gelmesini. Ama gelmez bir türlü. Sonunda anlarsınız hiç gelmeyeceğini. Ve korkunç bir vicdan azabı düşer yüreğinize. Bir zaman hesaplaşırsınız kendinizle. "Acaba ben mi sebep oldum gitmesine" dersiniz. Çoğu zaman ağlarsınız yokluğuna. Pişmanlıklar başlar, kötü davranışlarınızı hatırlarsınız bir süre. "Keşke olmasaydı, yapmasaydım" dersiniz ama nafile. Gerçek bir ateş olup düşünce yüreğinize, dualar etmeye başlarsınız, "gittiği yerde nurlar içinde yatsın" diye.
Canım karıcığım,
Ruhun şad olsun, nurlar içinde yat!