- 1012 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Geçmişin Sorgusunda Gözyaşlarım
Bir bahar sabahı günlerden cuma uyandım sabahın zehrinde kuşların sesiyle
ezan okunuyordu kalktım namazımı kıldım ve pencerenin başına oturdum
gün doğuşunu seyrediyordum
birden kalbim geçmişi aklımda sorguladı o günler gözümün önüne geldi
ne kadar saftım duru su gibi içimde iyilik yoğrulurdu
kimse hakkında kötü düşünmez ve kötü söylemelerine izin vermezdim
kendi halinde biriydim insanları hayvanları Rabbimin verdiği canlı cansız her şeyi severdim
çok zor günler yaşadım asla isyan etmezdim şükür ederdim her günüme
rüyalarımda derviş görürdüm ve yaşayacaklarımı Allahım bana gösterirdi ve yaşardım
karaya ak deseler inanacak kadar kalbim temizdi ve güvenirdim
hani derlerya herkesi kendim gibi sanıyorum işte ben buydum
şimdiki halimi sorguluyorum nerde o temiz yüreğim
insanların yalanlarımı yoksa çıkarlarımı kahpece bir birini vurmalarımı nedir benim yüreğimi kirleten
insanın insana yaptığı kötülüklermi neden
gözlerimdeki yaşları tutamıyorum yok olmuş içimdeki güzellikler taş oldu kalp
sorguların içinde çığlığım dar ağacına çekiyorum kendimi
YORUMLAR
sankı beni anlattın yürek bozulmaz canım şairem yalnız deprem yaşamışsın belli haksız yere kırmışlar seni bende yaşadım 3-4 yıl önce güvendim nette tanıştıgım bir kiza anne diyordu bana menfaatıne ters düştügümde etmedigi kalmadı bana onu akrabalarımla yegenlerim oglumlada tanıştırmıştım o zaman bende yitirmiştim insanlara güvenimi sonrasında cok özür diledi ama bende bitmişti affettim ama arkadaşlıga asla eskiye dönmekmi asla kendimi toparladım cok şükür hep kendimiz gibi görüyoruz karşımızdakileri ondan oluyor şairem beş parmagın hepsi bir degil gececek bunlar bize ders oluyor iyi yanıda var aslında sevgilerimle...