Soğuk kış gününde yatağımdan uyanıp üzerimi giyindim.elimi cepime attım her zamankinden biraz farklıydı.Dünden kalan beş parasızlığımdan o ana kadar haberim yoktu.Yinede şükretmenin bizden olduğuna inananlardanım.Nicedir bu hale düşmemiştim.Eşim ve Kızım uyuyorlardı.Ses cıkartmadan usulca ayrıldım yuvamdan dışarda hava keskin bir soğuk.Nefesimden dumanlar cıkıyordu.Her türlü şartta esnaf bir umutla kepenkini acıyor bir telaşe ile adı para kazanmak istemenin pardon ev gecindirmenin hazırlığını yapıyordu.Ufukda kış güneşi her ne kadar etkisiz olsada umudumuzu ısıtmaya calışıyordu.Cay ocaklarının önünde insanlar kimisi ayak üstü kimisinin biraz daha vakti var gibi sabah cayından yudumluyor parası olanlar biraz daha şanslı simiti alabilmenin o an eşsiz mutluluğunu yaşıyordu.Birazdan gelecek servis araclarına binirek amansız bir mücadelenin icerisinde gecim kaynağına varacaklar.Oysa ben böyle hallerimde cok iştahsız olurum.Her şeyin üst üste geldiği bir dönem sanki gecen bir köşe yazısında okudum kendimi 35 yaş sendromu yazar beni bir cümleyle anlatmışdı oysa bendim anlatılan.Kısaca yarışma programından esinlenerek bana bardakları üst üste koymam söylenirken nasılki her defasında bardakları kırma becerisine nail olabiliyorum..öyle dalmışım en son simit ve cay yiyen insanların durumundan ofisin kapısına geldim.Benden yaşca büyük olan reis abim her zamanki gibi sabahın erken saatinde ofisi acmış cayı demlemiş.Kısa bir günaydından sonra tek oğlu olan yıllardır calışmış cabalamış bişeyleri tuttaramış. en sonunda istanbula gitmeye karar vermiş.orda kendine karınca kararınca bir iş bulmuş tam düzenini oturtmaya calışdım.Derken eşi Göğüs kanseri oldu ve sağ göğsünü aldırmak zorunda kalmışlar oğlu mobilyacının calışıyor bütün aile oğlunun sağlık güvencesinden yararlanıyor.Tekrar istanbula dönme ihtimali zayıf hasta düzelene kadar en azından. o arada boş zamanlarını beraber calışmaya calışıyorken bu sabah.Günaydının hemen ardından kardeşim ben böyle biraz dolaşayım sağda solda kendime iş bakayım dedi.bende hem yaşı itibari ile hemde konum işsizlik boyutu olarak zor olacağını söylemeye calıştım umudunu kırmak istemezmiş gibi. şimdi sana verseler verseler asgari ücret verirler.baktımki 20 liraya bile razı bir durum sergiledi.Hic kimsenin böylesi aciz bir duruma düşmesini düşmanım dahi olsa istemezdim...ve reis ekledi sabretmenin mükafat olduğunu bilerek sarılırsak hayata mükafatını aramak bize düşüyor.daha dün üc günlük ekmeği caya yumuşatarak yedim.Diyerek iş umuduyla kapattı kapıyı soğuğa aldırış bile etmedi bedeni.cünkü bir umudu vardı calışmak bende rast gele dedim ardından ..

Reisli günler.. sonraki yazım