Defol git

• 10 Haziran 2008 Salı 21:07:49

Her şeyin kötü gittiği şu zamanda şu satırlara ne yazılabilirdi yokluk ile varlık arasında kalmak nasıl bir duygudur bile bilirmisin? Her şeyin kapkaranlık olduğu bir yaşam içinde hiçbir şey senin kadar aydınlık vermiyor bana? Yoksun işte sende gittin sende bıraktın beni unutun gittin şimdi kanayan yaramla tek başımlayım hiç sevmediğin bir aşkla tanıştın ve bu adı batası aşkın içinde beni boğulmaya terk ettin. Neden geldin neden girdin hayatıma beni sevmediğin halde neden benle oldun insan bir boşluğa düşünce ila biriyle mi olması gerek neden bu kahrolası İstanbul’a geldin neden bu adı batası hayatıma girdin neden?

Şimdi yoksun unutun gittin yalanlarınla geldin yalanlarınla gittin yanlız bırakıp gittin beni verdiğin sözleri unutun gittin. Şimdi mutlu mu’sun mutlu olacağını düşünüyor musun çektiğim acılar seni boğacak düşünmedin mi sen, tanrı birini mutsuz yapanı mutlu edermi sanıyorsun sen. Nerdeyse bir bucuk sene olacak hala acılarını çekiyorum artık senin arkandan ağlamıyorum seni sevmiyorum adını bile duymak istemiyorum hata adını taşıyan her arkadaşımı sildim atım hayatımdan sevdiğin müzikleri dinlemiyorum sevdiğin yemeği yemiyorum nefret ediyorum onlardan nefret ediyorum senden de nefret ediyorum.

Sözlerim hep bir silah gibi kalbine saplanacak çektiğim her acı burnundan fitil fitil gelecek nefes aldıkça benim soluğumu sesimi duyacaksın. Kalbin her acıdığında beni hatırlayacaksın verdiğin tüm acıların fazlasını alacaksın.

Şimdi adına da sensizliğine de sana çıkan tüm yolara çizik çektim hayatıma yeni bir sayfada girdim sensiz bir sayfaya geçtim ama sen geçtiğin her yolda adımı duyduğun her yerde irkileceksin vijda nın seni asla rahat bırakmayacak kalbimden acı çekmeni istiyorum duyuyor musun hissediyor musun hayatın boyunca duyacaksın yaşayacaksın. Yaşa ki bir daha sevmediğin biriyle çıkıp ta dalga geçer gibi bir anda derk edip gitme acıların en büyü seninle olacak bir daha kimseyi geride gözyaşıyla bırakamayacaksın.

Bu hayatın üç kuralını öğrendim bir seni sensiz yaşamayı bir sensiz bir hayat bir kurmayı bide sana her gün lanet okumayı öğrendim. Şimdi gözyaşlarım yok artık çünkü kurudu gitti. Artık üzülmüyorum seni düşünmüyorum. Lanet okumak günahsa ben günahların en büyüğü seni severek işledim günahlarını en büyüğünü yaptım beni köpek gibi seven birini bırakıp sana geldim onun bedduasını acılarını çekiyorum. Şimdi sen benim bedduamla yaşayacaksın benim bedduamla acılara boyun eyeceksin.

(insanı zehirleyen tek şey sigara bilirdim ama sen ondan daha zehirlisin defol git kendine yakışan o iğrenç insanın yanına)

Kemal Şanver