Geçmiş O Kadar da Geçmemiş

• 11 Haziran 2014 Çarşamba 10:34:59

Geçmiş, o kadar da geçmiş değil aslında...

Gözlerimi kapattığımda çiğdemlerin, çiçeklerin kokusunu duyuyor, sarp dere kenarındaki böğürtlenlere uzatıyorum ellerimi. Bir gün önce işaretlediğim Kenger sakızlarımı toplamayı unutmamalıyım... Ama daha sonra! Şimdi henüz Güneş çok yakıcı... Şöyle kuşluk vaktine doğru dönsün de... Hem otlamakta olan kuzular da dinlensin biraz... Bir ağaç gölgesine çekilip azıkları açma vakti.

Ceyhan Nehri’ nin kenarına doğru sürüyorum kuzuları. Gürlevik’ in sesi yankılanıyor dağlarda.
Türlü kuşların sesi kavak ağaçlarında, söğütlerde, iğdelerde…

5-6 yaşlarında bir çoban. Köyün koyunları kuzuları ile dağ tepe dolanıyor gözlerimin önünde.
Yılandan, çıyandan, kurttan köpekten korkmak gelmiyor da aklıma karşı tepelerden helezonlar oluşturarak yaklaşan rüzgârdan korkuyorum. İçinde şeytan olurmuş “Talaz” denen o rüzgârın.
Bir kere içine düşen insanın, kurtulma imkânı yokmuş.

Bir yandan kendimi uzaklaştırırken bir yandan da dağılan kuzuları toplama telaşı içinde, toz toprak bulutu ile savrularak gelen rüzgârı gözlüyorum. Baktıkça daha çok bana doğru geliyor ama bakmayınca da aniden yakalanırsam diye korkuyorum.

Köyümüzün görünmediği yerlerde bu korku daha bir sarıyor içimi.
Uzaktan da olsa köyü görebileceğim tepelerde ise köyümüzün büyüklüğü kadar artıyor cesaretim. Zaten görünür bir nokta da korkmak, görünmez bir noktada ölmekten daha beter o ortamda.

Sonra bir kuş konuyor yakınlarıma. Sessizce yaklaşıp yakalamak düşüncesi unutturuyor her şeyi.
Zaten akşama ne kaldı ki şunun şurasında. Köye girip te kuzuları koyunları sahiplerine dağıttığım
zaman özgürüm... Dilediğin gibi koş oyna.

Ama o vakte kadar da hava kararmış oluyor. Zaten pek öyle koşacak oynayacak derman da kalmıyor ki dağ tepe dolanan bedenimde. Nasıl yatıyor nasıl uykuya dalıyorum hatırlamıyorum bile.

Sonra açıyorum gözlerimi, uyanıyorum. O zamanki babamın yaşından bile büyük yaşım.
Oyuna bile vakit bırakmadan oyun gibi geçen hayat. O kadar hızlı geçmiş ki… Geçmiş hâlen geçmemiş te burada sanki… Tüm kokularını, tazeliğini koruyor içimde…