ALLAHIMDAN GAYRET DİLİYORUM

• 19 Mayıs 2008 Pazartesi 09:45:51

Ben,güya bana epeyce yakın kişilerden maalesefçok acımasızca eziyetler ve onlara yaptığım iyiliklerime çok nankörlüklerini gördüm.
Hep sabırlı ve affeden biri idim.Her dönemde ve her denememde illa düzelirler diye ümidimi hiç kaybetmemiştim.Lakin ne dönen ne düzelen ne de af dileyen olmadı.
Hatta suçlarını kamufle etmeye kalkıp beni suçlamaya dahi kalktılar.Karşıma çıkan yanımda biten bu bana epeyce yakın kişilerim öylesine bencildiler ki.Hiç bir şeye şaşmamayı hedef belirleyen ben yine de şaştım kaldım.Çünkü ben kendimi düşünmeyi bırakıp önce onları düşünmüş isem bir iyilik bir güzellik bir vefa görebilmeyi haketmişimdir inancındayım.Bu inançta oldum.Oysa inancım boş bir hayal imiş.Her ne hal ise.Sağlık olsun.
Hepsini yüce Allahıma havale ediyorum.

ÖMRÜMÜ TELEF ETTİN

Var varlık zamanlarımda
Yanımdan hiç ayrılmazdın
Güzelliğimi ölesiye kıskanırdın
Daha yirmi iki yaşımda benim
Ağzımdaki bütün dişlerimi aldırdın
Ne kocaydın ama boksör!
Kraliçem der bir de yumruklardın
Şişelerin dibi gelmedi.............
İçmelere doyamadın..............
Niye başımı yaktın?
Seni istemediğim halde...
Niye beni zorlayıp aldın?
Neyin intikamı imiş amacın?
Şimdi de günahlarınla...
Bir başına kaldın.

19.05.2008.İzmir.
Müfide Decdeli.