KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 962 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
ALIŞTIK, ALIŞTIRILDIK
Bundan birkaç yıl önceki yaşam tarzımızla bugünün arasında korkunç bir fark var. Daha dün İslamî kimliğin gereklerini yerine getirmeye çalışırken sanki bu gün İlahi emirleri yumuşatmaya çalışır gibi bir duruma düştü toplum.
Televizyon yayınlarının ilk başladığı yıllarda kolları açık olan bir bayana bakan insanlar utanır, yüzleri kızarırdı. Hele bu insanlar küçük şehirlerde veya kırsalda yaşıyorsa.
Zaman geçti, sürekli tvler ve gazeteler bu tip yayınlara çanak tuttu. Ve nihayet insanlara göre göre bu duruma alıştırıldı ve tepkisizleşti. Hatta öyle bir düşünce yapısına sahip oldu ki insanoğlu; bana ne ya! Benim kabrim ayrı onların kabri ayrı. Onların günahını ben çekecek değilim ya, demeye başladı. Bazıları bir adım daha ileri gidip peygamber misin ümmet kayıracak, bırak yıkılana kadar gitsin demeye başladılar.
Ne oldu bize ki bu kadar vurdumduymaz, bu kadar sorumluluğun idrakinden uzak bir duruma düştük.
Ne oldu bize ki toplumda beliren şiddet olaylarına tepkisiz kalıyor işlenen cinayetler ve sapıklıklara aldırmıyoruz.
Ne oldu bize ki evin ihtiyar anne ve babasını bakımevlerine terk ediyor, aynı sofra da bulunmaya tahammül edemiyoruz.
Ne oldu bize ki, toplum içinde olmamıza rağmen her fert kendini yalnız hissediyor ve yalnızlıktan şikâyet ediyor.
Ne oldu bize ki, ibadetlerimizde bile cemaatleşme şuurundan uzak, aynı safta olmamıza rağmen sanki birbirimizden habersiz gibi davranan bir toplum haline geldik.
Evet, ne oldu bize?
Batı kültürünün dayatmasıyla bilinçaltına yerleşen duygu ve düşünceler işte hayatımıza yukarıda saydığımız şekilde yansımaya başladı. Televizyonlar, radyolar, gazete ve mecmualar aynı kumandadan idare edildiği için birinin eksiğini diğeri tamamladı ve toplum bu hale geldi. Yani kısaca malum medya alıştırmaya çalıştı, bizde gönüllü olarak onların istediklerine alışıverdik.
İşte sonuç…
Vurdumduymaz, sorumluluk duygusu taşımayan her şeyden önce nefsinin arzu ve isteklerini tatmin edebilmek için bütün yolları mubah gören bir nesil.
Giyimi kuşamıyla, konuşması ve tavırlarıyla aykırı davranmayı kendine huy edinmiş bir nesil.
Yazık oluyor dostlar yazık oluyor geleceğimizi.
Vakit çok geç olmadan aslımıza dönelim. Biz başıboş yaratılmadık. Asli görevlerimizi asla hatırımızdan çıkarmayalım.
Dünya ve ukba saadeti bizim kulluğumuza bağlıdır. Yanlışın neresinden dönülse kâr başlar. Yarın eyvah demeden gelin bu gün her şeyden önce insanlığımızı bir gözden geçirelim. Yanlışa geçit vermeyelim. Alışkanlıklarımız gerçekleri görmemize engel olmasın.
02/05/2014
YAŞAR TAŞKESEN
YORUMLAR
Değerli Dost.
Bir şiir yazmıştım. Bu yazıya tam da uyuyuor o şiirde yazdıklarım. Son kıt'a da değindiğim o Mekke ve Medinede edilen dualar yüzü suyu hürmetine Mevlam uyanmayı nasip etsin bu ümmete diyorum.
Eskiden belli idi yarenim kim, düşman kim?
Bir şeyler oldu şimdi, karman çorman tüm işler.
Belli değil tövbekar,nâdan olan, pişman kim?
Sırtımdan vuran kimdir, kimler kalbimi şişler?
Bize bir şeyler oldu değişti tüm umutlar.
Bayram-seyran değişti, değişti bak tüm kutlar.
Deve çoktan yutuldu , çoktan bitti hamutlar.
Şimdi moda yamyamlık, insan insanı dişler.
Erkeğimiz Nurullah, Kadınımız Nuran dı.
Ne hanemiz tarumar, ne fikrimiz virandı.
Hedefimiz Turandı, rehberimiz Kur’an dı.
Bize bir şeyler oldu, değişti bütün düşler.
Saçlarda postiş şimdi, hani benim örüğüm?
Demir dağlar delmiştik, hani benim körüğüm?
Kürdüm ayrı saz çalar, bir acayip Yörüğüm.
Arifane yok şimdi fast foood oldu tüm aşlar.
Gangam styl le coştuk, unutuldu bizim saz.
Ozanın sazından da almaz olduk artık haz.
Koyun dedik millete, bidon kafa, beyni kaz.
Timsahların gözünden iniyor şimdi yaşlar.
Bize bir şeyler oldu, nasıl böyle dağıldık?
Bizler birbirimize böyle düşman değildik.
Menfaat bir noktaydı, virgül gibi eğildik.
Gözler öfkeyle bakar, çatılmış yine kaşlar.
Ne şakiriz ne zakir, ne hâmid, ne kâniyiz.
Cürmümüz olmasa da potansiyel caniyiz.
Aklımıza hiç gelmez: Faniyiz be faniyiz.
Mezarlıklar dolusu kimindir mermer taşlar?
Nisyana terk eyledik Haktan gelen buyruğu.
Vatan burda dururken olduk yadın uyruğu.
Üç buçuk madrabazın kuyruğuyuz kuyruğu.
Bize bir şeyler oldu, kime eğildi başlar?
Bize bir şeyler oldu aşmadık bendimizi.
Dostu düşman belleyip gösterdik fendimizi.
Oysa akrep misali soktuk hep kendimizi.
Belli değil kim canlı, kim hayat süren leşler.
Sami der ki bir ateş dolaşsa da sinede.
Ümidi kaybetmemek lazım gelir yine de.
Madem ki el açan var Mekke’de,Medine’de
Bir gün elbet doğacak ufkumuzdan güneşler.
Selam ve sevgilerimle...Allah'a emanet olasın.
GARİPYAŞAR
Allah razı olsun.
Rabbim bizleri uyandırsın cehennem uyandırmadan.
Var olun.
Sağlıcakla.
yazdığınız tüm hata ve yanlışlar toplumun inanan ve inanmayan tüm kesimlerinde mevcuttur.
Gün geçtikçe daha kötüye gidiyoruz.Siyasi aktörler inadına birbirlerine saldırmaktalar.
İnsanımızın düştüğü vahim durumu anlayan yok.
Anlamlı gözlem dolu güzel bir yazı saygılarımla
GARİPYAŞAR
Var olun.
Evet denge bir kez bozuldu mu diğer tüm dengeleri bozuyor.
İnşaallah tez zamanda düzeliriz.
Sağlıcakla.
