ŞİİR ŞÂİR VE SÂİR

• 12 Nisan 2014 Cumartesi 11:14:25

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Yeniden doğabilmek hergüne, güneş rengiyle birdaha... Usul usul serpiştiren yağmurdur, ıslak sıla kokusunu yâd ellere taşıyan… Çamur bulaşmamış, kararmamış, lekesiz minik çocuk safiyeti, kuşça çırpınan sol yanında… Karınca yüreğinde sürgün vererek yeşillenen niyet temizliği, Lût sabrıyla… Kelebek kanadına dercedilen doku, renk ve zerâfet hassasiyeti, tefekkürlü bir dokunuş anında… Yaslı Ada’lara sürgün hükümlü vuslâtları kucaklamak milatlık bir hasret dernekşiliğiyle, masalımsı râüya tanıklığında…
Delik ceplerinde bir yanı kırık misket çokluğunca çocukluk…
Sokak aralarında toplanan kağıt ve poşetlerden mamûl uçurtmanın kuyruk uzunluğunca özgürlük, sonsuzluk, uçarılık…
Havası inik top yamukluğunca yuvarlanıp duran umursamazlık…
Yemiş ağacı dallarından silkelenen bedende çatırdayan kaygısızlık, vurdumduymazlık…
Ökçesine basılmış ayakkabılarıyla caddeleri voltalayan hobolara karşı direnen serâzât gençlik bileğince dinçlik…
Apreli, rötüşlü vesikalık fotoğraf albeniliğinde beyitsel bir güzellik… Biraz şiirlik yani, biraz şirinlik…
Ötelere ait beklentilerin ütopikliğinde kotarılan sessiz sembollerin umutça konuşan fihristesi payesiyle kurulur murassa tahtına şiir… Dadaist havalarına giren derbeder, yalınayak, bağrı yamak sanat yalakacılığına indirir şamarını ağdalı bir yakınmayla… Gecenin derin yırtmacından sökülen yalnızlığa arkadaş, sırdaş olur dağdağalı ilhâmıyla… Yalnız bırakmaz kendinden yana bir şeyler taşıyanı. En vefalı dost, en sadık yârdır herkesli bir kimsesizliğe… Bebe simalıdır ana sütü aklığında, katıksız aş kıvamında, insan eli değmemiş, taş atılmamış fıtrat duruluğunda…
Harc-ı alem değildir şiir…! Hususi bir alâka, minnetsiz bir hizmet, savsaksız bir itina bekler efendisinden… Erbâbının düş ötesi alemlerden uzanan elleriyle yoğrulur varlığı ve yalnızlık damlayan, gözyaşı bulaşan söz deryasında bulur damak tadını…
Mesnetsiz uyduruk normlara, doğmalara karşı sancak açar şiir, yengiyi teşhisle taçlandırarak… Binip sırtına kelimelerin, mısrağ keskinliğinde bir usturpa ile ılgar eder hayali sonsuzluğun bitek bozkırlarına…
Bulutların mavi ülkesinde pervasız kürek sallayan kamarotsuz bir teknenin pike yaparak zihne inişi mübalâğalığıyla tahkiye eder imkansız sayılanı… Herşey imkan dahilindedir, olmazlık yoktur şiir ve şairde…
Çeşnisiz, garnitürsüz beslenen ruhî acıkmışlığı doyuma ulaştırır mecaz-ı mürsellerle makyajlanan düşünce akrobasisi eşliğinde… Nabzın tiktaklarının ayrıdında olarak ve hapsederek avuçlarına şahdamarını, her dile, her gönüle bohça bohça taşır umuda şiirce bir bakış açısının taravetini…
Eyyam ağalığına soyunmaz Şâir…!
Yalan bezgili aldatmacalarla çanak yalayıcılığına abanan sevda ve aşk müsveddelerinden yana suskundur, konuşmaz, koşturmaz imlâsını… Abartı vurgusunu anlamsal yoğunluğa harç yaparak sağlamlaştırır tesirini fakat ayaklarının altına alıp andını, taşımaz his değirmenine bayağılığı; onurludur…
Ve kırıcı, ırkçı, çıkrıkçı olmayan sanatlı, hoş bir lisan-ı inatla direnir tel örgülere legal ya da illegal…