KAR OĞUZ KAĞANDIR - İSTERDİM

• 27 Nisan 2008 Pazar 17:53:04

KAR,OĞUZKAĞANDIR -İSTERDİM
Her kar yağışında, kendi eksenimde yavaş yavaş dönerek göğe uçarcasına, gökyüzüne bakmak
İSTERDİM !
Şimdi bir dağ doruğunda bir kulubede olsaydım
kar giyinmiş çam ağaçlarının ortasında koşuşturan tavşanları kulubenin açık pencerisinden izleyerek çayımı yudumlamak
İSTERDİM !
sessizce haykıran rüzgarın yüzüme savurduğu kar tanelerinin verdiği soğuk heyacanla düşerimi yaşamak
İSTERDİM !
Karda yiyecek bulmak isteyen ve savunmak için kendini grup kurmuş kuşlara kıskanç bakışlarla,
yalnızlığımın keyfini çıkardığımı sandığım anda yalnızlığın verdiği dayanılmaz acıyı yüreğimin en derininde hissederek, yalnızlığıma,
LANET ETMEK İSTERDİM !

Bazen sessiz bir çığlıktır hissettiğim kar yağarken;Bazen bir nefes yaşam, bazen bir döngü, çıkmazlıktaki benliğimden kurtulamayan.
Çıplak ağaçların verdiği öğütü dinleyerek anlarım çıplaktır yaşam ve gerçekler çıplaktır herzaman.Üzerine kar örtünmüş ağaçlar neyi gizler bilirim.Çıplaklığında saklıdır üşümeleri ve içerisindeki yaşam sevinci.Bilmeden sanki umutsuzluğa düşmüş insan gibi beklerler yeniden baharla yeşillenmeyi. Kimi zaman da düşünürüm ki; saklamak gerekir bazı gerçekleri üzülmemek için. Saklıdır yaşam kendi benliğimizde.

Dünyadaki tüm canlılar birliktedir herzaman; Ağaçlar birliktedir orman olurlar, kuşlar grup kurarlar, yaşamlarını birlikteliğe borçlu olduklarını yalnız kaldıklarında yaşayamacaklarını biz zekasıyla övünen insanlardan daha iyi bilirler. Birbirlerine sımsıkı bağlıdırlar ve ayrılmazlar hiçbir zaman.Asla küsmezler yanlış anlamazlar birbirlerini ve de yalnız bırakmazlar. İster yeşil olsun ister kuru ister yaş ister karlı ister bahar ister kış olsun kuşlar terketmez ağaçları, ağaçlar herzaman tebessümle karşılar canlıları.Bazı zamanlar yıpratılsalar da yine de değer verirler ve küsmezler.Terketmezler. En çıplak kaldığı anda doğa ödüllendirir ağaçları karla örtünürler bembeyaz bir gelinlik giyer gibi.Düğündür o gün.
Şimdi bir dağ doruğunda bir kulubede olsaydım
kar giyinmiş çam ağaçlarının ortasında koşuşturan tavşanları izleyerek çayımı yudumlamak
İSTERDİM !

Karda yiyecek bulmak isteyen ve savunmak için kendini grup kurmuş kuşlara kıskanç bakışlarla,
yalnızlığımın keyfini çıkardığımı sandığım anda yalnızlığın verdiği dayanılmaz acıyı yüreğimin en derininde hissederek, yalnızlığıma,
LANET ETMEK İSTERDİM !

Yalnız değilim dediğim her an tokat gibi düşüncelerime çarpan yalnız bırakılışların hiç yaşanmamış olmasını
İSTERDİM !
Bazen kapanan bir telefon bazen suskunluk bazen kayboluştur beni yalnızlığa bırakan...
YALNIZ KALMAYI YALNIZ DEĞİLKEN YALNIZLIĞA TERKEDİLMEYİ ASLA İSTEMEDİM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

YA HEP BENİMLE KAL YALNIZLIĞIMI KOVAYIM, YA DA TERKET BENİ HEP YALNIZLIĞIMLA KALAYIM ÇÜNKÜ YALNIZLIĞIM BENİ HİÇ TERKETMEZ SEN OLMAYINCA...!!!

DOĞA OLMUŞ BİR AYBİKE İSTERİM;BANA ÖZGÜ! BİR YAŞAM! BİR AŞK...

kar yağdığında beni sevenler her zaman beni anımsar
kar=oğuzkağandır. Elinde, içi sıcacık çayla dolu bir bardak; yüreğinde, rüzgarda oynaşan kar tanelerini kıskandırırcasına hertürlü duyguların karmaşası ve düşünceleri geçmişten gelece kurulu bir köprüdür kar yağmış hayallerine oğuzun.
KAR,OĞUZ KAĞAN’DIR