Herkes bilir ki, yüzlerde yeşeren soylu türkülerle yürümek için, mutlaka okumak gerekir. Okumayan insan koftur, boştur. Sesleri seslerle, düşleri düşlerle tartmayı bilmediği için kendisiyle, çevresiyle, tabiatla küstür.

Okuyan insan; gönül bahçesini sürekli yeşil kılan, yürek bohçasını güzelliklerle donatan ve sözü kendi kınında paslanmaktan kurtarandır.

Okuyan insan, düşünen insandır. Düşünen yani aydınlığa kavuşandır. Kavuşmak için azimle çalışandır. Gönlünü rahat, davranışlarını daha hassas, zekâsını daha işlek, ruhunu daha mutlu kılandır.

Okumak; içimizdeki ve dışımızdaki meçhul âlemi anlamaktır, hakikatin karşısındaki engelleri aşmaktır. Işıklı, ölçülü, ökçeli düşüncelerle sığlıktan kurtulmaktır.

Okumayan insan, olayları irdeleyemez. Olayları birbirleriyle kıyaslama melekeleri zayıflamıştır. Kafa için ihtiyaç, gönül için bir zevk mahiyetindeki okumadan nasipsiz kişi uyuşur bir müddet sonra.

Okumayan fertlerin geçen her zaman içerisinde sinir hücreleri daha hızlı bir şekilde azalır ve artık diğer doku hücreleri gibi yenilenmez.

Okuyan insan, çok lifli bir düş urganı olan zamanı, en güzel bir şekilde değerlendirir.Gerçek manada soyluluktur diyebileceğimiz "sorumluluk" denen erdemle donanmıştır.

Elbette okuyan insanın huzur kaynağı, bilgi kaynağı umut kaynağı kitaptır.

Kitap; vakti bilgiyle değerlendirmek, insanı ruhuyla konuşturmaktır. Yönünü kitaba çeviren insan çevresini daha iyi görür. Mukavemet gücü yüksektir, yüreklidir.

İnsanın içindeki canavarı, dizginleyen kitaptır. Kitabı sevmeyen insan, düşünceyi sevmeyen insandır. Düş kuramayan, düşünemeyen, dolayısıyla kültürel açıdan gelişemeyen insandır.

İnsan, kitaptan korkmamalıdır. Kitaptan korkan insanın mesuliyet hissi kalmaz. Çağı yakalamak, çağlar öncesini anlamak için; yüreğimizi sevgiye ayarlayan, kini ve nefreti bırakan, bize istediğimizi seçme imkânı sunan ve zekâyı kibarlaştıran kitaplara yönelmemiz gerekiyor.

Fikri HAKLI
(Durdu Şahin)