Şiir ve Şaire Bir Bakış

• 12 Eylül 2013 Perşembe 14:12:30

Şairin şiirle kurduğu bağlantı davasıyla kurduğu bağlantıyla ilgisiz ise şair sadece şiir yazan birisi olmaktan ileri gidemez. Eğer ki davasında ileriyse zaten meselelerini şiirine katmamaya çalışsa bile şair, davasının şiirine katılması kaçınılmazdır. "Büyük şairler" diye adlandırdığımız şairlerin neredeyse hepsi bir ideolojiyi savunan kimselerdir. Bu bağlamda bir ideolojinin savunucusu olmayan bir düşüncenin fikri düzeyini ileri taşımaya çalışmayan şairlerin şiirleri bir tür klişelikten ileri gidemez. Hatta bana göre de okunmaya değmez. Bazı romantizm furyalarına katılmak şairi kısıtlar. Ve onun şiirini bir süre sonra ilerleyemez hale getirir. Aslında dava, şiiri daraltmaz aksine şiire yeni bir yön ve bakış kazandıracağından genişletir. Ve bir de şair demek "romantik adam" değil "dava adamı" demektir.
Aynı zamanda şair savunduğu ideolojiden ne kadar uzaklaşırsa o kadar basitleşir.

Bir şiir defalarca okunduktan sonra basitleşiyorsa zayıftır. Okundukça bize bir şeyler anlatıp her defasında farklı bakışlar kazandırıyorsa bu şiir güçlüdür.

Şiirin bize sunduğu üretkenlik şiirde kalınırsa şüphesiz sınırlı olacaktır. Fakat bizim davamıza verdiğimiz üretkenlik devamlılık gösterir. Şair insanların aksi konuşmaya korkarsa beş para etmez olur.

Şiir maneviyatla izah edilmelidir. Eğer maneviyattan uzaklaşılırsa şiirden de o ölçüde uzaklaşılmış olur. Şairin etrafına ve çevresine bakışı derin bir tefekkürle olmalıdır. Ve şiirlerini de bu yönde yazmalıdır. Yoksa boş boş bakışlarla etrafta mısra aramak ahmaklıktır.

Şairler bir kalıbın içinde olmamalıdır. Kur’an’dan ayrılmadıkça ve İslami çerçevede ehli sünnet vel cemaat çizgisini aşmamak suretiyle şair bulunduğu yeri belirlemeli ve bu yerde bu çizgiden dışarı çıkmadan kaldığı yerdeki kalıpları aşmalıdır. İslam’dan Kur’an’dan ve ehli sünnetten ayrılan şair büyük bir gaflete düşmüş ve kendisiyle aynı gafleti paylaşan bir güruh oluşturmaya doğru riskle yol almıştır.
Bu sebepten bizlerin kelimelerle ve şiirle edebi sahada verdiğimiz mücadele ve -inşallah- cihatta daim kalmamız gerekir. İşte hak dava budur ve bu davadan ayrılan hezeyandadır. En görkemli kelimeleri de söylese şiirleri onu daha büyük bir hezeyana sürüklemekten başka bir işe yaramaz.

Bir şair aslında hepimizin sandığı gibi kelimeleriyle değil düşünceleriyle büyükleşir. Onun şiire sunduğu açılar ve de şiirin ona sunduğu bazı imkanlar bulunan insanlara şair deriz fakat şair düşünceye bir açı sunmazsa ve düşüncesi de şiirine bazı imkanlar tanımıyorsa aynı zamanda şiiri de düşüncesini destekleme maiyetinde olmuyorsa her zaman bir eksiklik kalacaktır. Şair ifade ettiği fikirle şairdir.

Osman Bulut