Eski püskü rengi solmuş koltuğundan dışarıya bakarken bayramlıklarını giymiş birkaç sevimli çocuk oradan oraya koşturmaktaydı.

Kendi kendine söylenip iç geçirdi.

"Offf ! offff ! Şimdi bir araba çıksa maazallah ...Çıkkk ...çıkkk....cıkkkk..eskiden böyle miydi ? Onlara oynayacak koşacak yer kalmadı şu hale bakın."

Mustafa Bey elindeki gazeteyi bırakıp gözlüklerini indirip hayretle eşine seslendi.

"Hatun ne oldu gene kendi kendine söyleniyorsun ?"

Nurhayat Hanım oldukça zayıf yüzü tüm ince hatlarının güzelliğini yansıtıyordu. küçücük ağzı, çenesi titredi .

"Bey, görmüyor musun? Çocuklara bir yeşil alan bile kalmadı sokaklardan vızır vızır arabalar geçiyor vallahi içim kalktı yolun ortasında oynuyorlar."

"Anne babaları dikkat eder sen üzülme ."Diye geçiştirse de o da pencereden bakmayı ihmal etmedi.

Nurhayat Hanım dizlerini ovarak yavaş yavaş kalktı.

" Nereye Hatun."

Birbirlerine son zamanlarda daha da düşkün olmuşlardı.

" Benim çok işim var çokkk bir gelen olur belki." Sehpanın üzerinden boş su bardağını alarak mutfağa doğru aksaya aksaya yürüdü.

İkisi de çoktan emekli olmuş ; çok sevdikleri öğretmenlik mesleğine nokta koymuşlardı.Ama yüreklerinde hala bir ateş yanmaktaydı .Yaşam bazen bir yamacın dik yokuşu ; bazense yemyeşil ormanların ,kırların yarattığı mutluluktu.Çocukları yoktu ama sayısını unuttukları bir o kadar öğrencileri onların evladı olmuştu.

"Çay ister misin ?"diye seslendi.

Yaşlı adamın mavi gözleri dolu dolu ona baktı.Evlendiklerinden beri her zaman bu tatlı sözü duyardı.Sonra birer fincan huzurun tadını çıkarırlardı sevgiyle.

"İsterimm...Hele senin elinden olursa ."

Bugün bayramdı ; evde ise kocaman sessizlik...

Nurhayat Hanım elleri titreye titreye tepside çay dolu bardaklarla göründü.Mustafa Bey yardım etmek için kalktıysa da bu hayli zaman almıştı.

Çaylarını içerken birbirlerine öylece baktılar.Konuşmadan konuşuyorlardı sanki geçmişi ,acı tatlı günlerini.

" Eline sağlık ."

" Afiyet olsun ."

Yaşlı adam müzik setine doğru giderek o çok sevdikleri Türk sanat müziği kasedini yerleşti.

Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır

Yalnız senin aşkınla ruhum solacaktır

Son darbe-i kalbim yine ismin olacaktır

Yalnız senin aşkınla ruhum solacaktır

Usulü:curcuna

Makamı: hüzzam

Güfte:Fitnat Duyar Sağlık

Beste:Yesari Asım Arsoy



Zilin çalmasıyla birbirlerine baktılar

"Kim acaba ?

" Misafir geldi hatun hadi bakalım."

"Geliyoruz biraz bekleyin."

İki tonton ihtiyar ağır ağır birbirlerine destek alarak yürüdüler.

Kapıyı açtıklarında yüzleri neşeyle dolu birsürü kalabalık vardı.

"Değerli öğretmenlerimiz bayramınız kutlu olsun."

En önde duran elinde kocaman çiçekler arasında bayram şekerini tutuyordu.

" Buyurun çocuklar içeri buyurun."

Salon şimdi neşeyle doluydu.

Geçmişin anıları biraz hafızalarını zorlasa da hepsini tek tek tanımışlardı.

Gözlerinden usulca yaşlar süzüldü ikisinin de...

Yalnız değillerdi ...evet ...hiç yalnız değillerdi...



SEVGİYLE ,DOSTLUKLA ,HUZURLA NİCE BAYRAMLARA

NEŞE KIZILYAR

CAN DOSTLARIMDAN ALTIN DAMLALAR
..................................................................................................................................
SEVGİ SOFRASI

Bir gün bir ulu kişi
Gelin demiş yarenler
Yaşamın sırlarını
Anlatayım sizlere
Siz de çözün bu işi

Sevginin sırrı budur
Her kim ki çözer ise;
Başımın tacı odur

Sofralar hazırlanmış
Kuş sütü bile varmış
Uzaktan gelenleri
Tatlı heyecan sarmış

Orta yere konulmuş
Çeşit çeşit yiyecek
Bu yemekten yiyenler
Daha var mı diyecek

Yalnız bir şartla demiş
Daveti veren kişi
Kaşıklar benden olsun

Görevliler dağıtmış
Herkese kaşıkları
Sapları birer metre
Yemekler katre katre
Her bir yeri doldurmuş

Ne yapsalar olmamış
Kaşık ağza sığmamış
Çoğu yere dökülmüş
Karınlarsa doymamış

‘’Madem ki hiç olmadı
Önce bana dediniz
Demek ki paylaşmayı
Sevgiyi bilmediniz
Güzelim yemekleri
Bu yüzden yemediniz’’

‘’Sizin sevginiz dilde
Kitapta yok kaynaşmak
Üretip paylaşmazsan
Neye yarar çalışmak’’

Daha sonra demiş ki;
‘’Şimdi sıra sizlerde
Bu işi çözerseniz
Sevgi vardır gönülde’’


Sofraya kurulmuşlar
Paylaşmayı bilenler
Uzun saplı kaşıklar
Uzanmış tam karşıya
Kardeş kardeşe vermiş
Sıcak sıcak yemeği
Yemişler doya doya
Karınlar doyduğunda
Herkes görmüş emeği

Herkes bir güzel doymuş
Sevgi,paylaşmak buymuş
İşte demiş bu ermiş
‘’Verebilen güçlüdür’’
Sevginin sırrı buymuş Emeğine sağlık ablam .........................Dostyeli


.............................................................................................................................