Sonu olmayan bir yolda yürüyorum .Yürürken varlığımı sıyırıp yanıbaşımdan geçen ağaçlara asıyorum.Güneşi karşıma alıyorum ve sana yürüyorum.Her bir adımda sana biraz daha yaklaşıyorum.Bir taraftan kavruluyorum.Kavrulurken hayaline sığınıyorum.Öyle serinleniyorum ki sanırsın yedi ırmak ayaklarımın altında akıyor.Diğer taraftan kapına geldiğimde ,o cihan titreten gözleri gördüğümde bürüneceğim hali tasavvur ediyorum.Ellerim buza kesiyor,rüzgarda savrulan yaprak misali tir tir titriyorum.Gözlerim kararıyor,heyecanıma yenik düşüyorum.Güneşi karşıma almışım, sonuma yürüyorum.

Sonunu bile bile adımlarımı hızlandırıyorum.Güneşe yürüyorum,ayı parlatan yıldızı yakana yürüyorum.Avuçlarımda tebessümün dünyayı boyuyorum.Gün geceye evrilirken saçlarına asılıyorum ,papatya niyetine.Kokuna dalıyorum, sanki bir daha uyanmayacakmışım gibi.Kokun kayboluyor irkiliyorum.Avuçlarımda tebessümün kayboluyor,ben güneşe bakıyorum.Güneş hükmünü kaybediyor,can verdiğim kalp odanda kayboluyorum.

Sonumuzu bile bile aşkımızı harlandırıyorum .Kalbini çalmak için Mecnun’dan, Kerem’den Ferhat’tan yardım istiyorum.Hepsi savaşa hazırlanmış gibi önüme diziliyor.Seni anlatıyorum ,kızarıyolar.Biz neymişiz diye birbirlerinin ardına gizleniyorlar.Hepsi aşinan oluyor, dilden dile dolanıyosun. Yakında kitaplara dökülen bir avuç kömür olacaksın haberin olsun.Bilmem bilir misin? Bütün hikayelerin sonu kötü sonla biter.Ben bu hikayeyi güzel bitireceğim diyorum.Kerem:’ Aslı’nın suçu neydi?’ diyor.Kalakalıyorum.

Ben sonumuzu bile bile kapına geliyorum.Kendim olarak değil ,sen olarak geliyorum.Kendimden arınmış, her hücreme seni doldurmuş, hatta kazımış,perçinlemiş olarak geliyorum.Ben, ben olarak gelsem sultanımın, belki ne mağrur biri, diye küçümsemesinden korkuyorum.Nefsimi ellerine tutuşturmak için geliyorum.Kale kapılarımın anahtarlarını sana teslim etmeye geliyorum.Birileri sultanımın kalesini fethettiğini bildiğim halde geliyorum.Acıyı tada tada geliyorum,gam gemilerini yakmadan geliyorum.Kul köle olmaya geliyorum.

Sonumu görüyorum.Ten kavrukları,can kırıkları, ellerimde cam kırıkları,yüreğimde sensizlik acılarıyla yok olup gideceğim.Gül yüzüne dokunmadan,can sözüne vurulmadan ,tepeden tırnağa sana örülmeden gideceğim.İçimde açılan yara olarak kalacaksın,sonsuza dek kapanmayacaksın.Yüreğimde bitmeyen aşk,dilimde bakir söz olarak kalacaksın.Sonum türkülere söz,şiirlere dize olacak.Canlar tutuşacak ama can buna kayıtsız kalacak.Sonumu biliyorum ve bile bile dehlizine bırakıyorum kendimi.