ÇOCUKLUĞUM MU?

• 3 Nisan 2013 Çarşamba 15:23:56

Beş kuruş etmez insanlar tarafından sevilebileyim diye adam akıllı bir şekerin tadına dahi varamadım şeker ağzımda olduğu halde. İki günlük dünya onu bunu kırmaya, üzmeye gelmez, çevrendekilerle iyi geçin, başkalarının sevmediği şeyleri yapma gibi öğütlerle kafamı dolduran babam ve çoçuğum diye varlığımı fark etmeyen yetişkinler sayesinde farkımı ortaya koymuştum çoçukluğumdan vazgeçerek. arkadaşlarla biraraya geldiğimizde yüzlerimizdeki gülümsemeye neden olan şeker dağıtır ve gözler üzerimizde olurdu orayı burayı kirletmeyelim diye. Arkadaşlar şekeri ağzından çıkarır, neydi bu ağzıma kattığım dercesine kurcalar ve tekrar ağzına katarak şekerin tadını çıkarırlardı. Yetişkinlerden tepki geçikmezdi tabi mikrop herifler adam gibi yiyin şu şekeri diye.Ben de onları kızdırmamak ve çocuğum diye bana besledikleri öfkeyi biraz olsun azaltmak için şekeri ağzıma attığım gibi dişlerimle parçalar ve yutardım tadına varmadan.Genelde yüzleri asık ve kaşları çatık bir şekilde bana bakan yetişkinler yanıma gelip benim için bir anlamı olmayan aferim der, ardından bu olmadı birdahakine hatanı bulurum dercesine beni anlamadığım bir haraketle karşılaştırır ve yalnız bırakırlardı. Tam sıkılırdım ki, yanıma görünen iskeletiyle beni korkutan sonrada narin sesiyle benden sana zarar gelmez derecesine içimi rahatlatan kedimle karşılaşırdım.acıkmıştır düşüncesiyle kendisine yiyecek birşeyler getirirdim. Yemeği beğenmemesine rağmen huzur veren sesiyle miyavlanıp ayağıma sürtünürdü teşekür amaçlı. Dünyanın kuralı olan açlık yüzünde birkaç gün yanımda kalır, bir saniye olsun uzaklaşmazdı yanımdan. Karın tokluğu karşılığında da olsa bana gösterdiği ilgi ve sevgi karşıında hayata yeniden bağlanmiş biri olarak bulurdum kendimi. İşin sonunda dayak yemek olsa da, o şekerin tadına varacaktım ve vardım. İnsanları tanıdıkça hayvanları daha çok sevdığimin bir kez daha farkına vardım.
Küçükken yetişkin gibi davrana davrana yaşayamadığim çocukluğum, yetişkin oluncada hatamın farkına varıp geçmişe takıla takıla geçirdiğim, şimdiki zamanın sayesinde sorunlardan ders çıkaramadığının farkına vardım.
i. HALİL HALAT