Seni Çok Seviyorum, çünkü...

• 9 Kasım 2012 Cuma 18:11:18

Seni çok seviyorum, çünkü;
Karşılığını beklemeden, bana kalbini hediye ettin sen...
Hayatımda hiç bu kadar güzel bir hediye almamıştım doğrusu, mahcup oldum, sonra göğsün boş kalmasın diye ben de kalbimi verdim sana, kırıkta olsa...
Umarım kanamamıştır ellerin, tuttuğunda...
Göğüs kafesine koyduğunda ya da, kalbim, içini kanatmamıştır asla...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Sabahları uyanır uyanmaz aklıma hep sen geliyorsun, gitmeden geliyorsun, geceleri örtündüğüm yorgan oluyorsun...
Biliyor musun, hiç üşümüyorum, hiç üşütmüyorsun. İçimde kıpır kıpır uçuşan kelebeklerden bahsetmiştim sana, aşkımdan bahsetmiştim. İçimde sıcacıksın işte, göğsümdeki kalp atışlarım, atan nabzımsın...
Beni hayata bağlıyorsun, ben hayata ellerinle tutunuyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Yastığa, yorgana sen diye sarılıyorum. Senin için ve bizim için dua etmediğim tek bir gece dahi yok...
Fotoğraflarını öperek uyumayı seviyorum, bu tarz alışkanlıkları da kazandırdın bana zamanla. Her gece "iyi geceler" mesajını dört gözle bekliyorum, o mesaj gelmeden de uyuyamıyorum...
Birde mutluluktan uyuyamıyorum aslında, birde mutluluktan uyutmuyorsun... Hele ki; bir gün seninle uyuyup uyanacağımı, aynı yastığa baş koyacağımı hayal etmek, uykularımı kaçırıyor...
Ama uykusuzluğumun sebebisin diye üzülmeni hiç istemiyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Hasta olduğumda benim için nasıl da endişelendiğini gördüm, annem gibi, bir anne şevkatiyle... Sesinin iyileştirici özelliği var, birde...
Sen ilaçlarımı aksatmaman gerektiğini söylediğinde ben hastalığımı da sevdim. Merak edişlerini, iki de bir "iyi misin?" diye sormanı, korkmanı...
Sen yanımda olduğun sürece hep iyiyim ben, korkma istiyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Kendine özgü mutluluk ifadelerin, üzüntülerinde bile kendine özgü bir dil var...
Mutlu olduğun zamanlarda "ayy" deyişin misal. Bazen sakarlık yaptığında, benimle konuşurken kolunu kapının koluna vurduğun anda da demiştin hatırlarsan, diyorsun...
Ama olsun, o "ayy" farklı... Hem ben seni ayrı, sakarlığını ayrı seviyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Yıllar öncesinden isim koyduk doğmamış bir çocuğa...
İsim konusunda tartışmayı da sevdim ben böylelikle ve bu tartışmada yenilmeyi, daha fazla direnmemeyi...
Ona mektuplar yazdık, yazarken de büyüdük. Sen anne oldun, ben baba, adeta bir aile olduk...
Benim küçük bir kız çocuğu hayalimi, benden daha fazla sahiplenmeni, istemeni seviyorum...
Bazen elini karnına koyup gülümsemene hele, bayılıyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Seni kıskanıyorum da...
Kıskanmakla sevmenin ne alakası var diyebilirsin. "Seni çok seviyorum" dediğin gibi "seninim" demen de her defasında bu kıskançlığımı yok ediyor benim.
Ben, kıskançlığımı "seninim" deyişinle utandırarak yok etmeni seviyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Hediyelerinin paketini açmak gibi, mektuplarını okumak kadar heyecan verici bir şey yoktu. Renkli renkli kokulu kağıtların, sona doğru bozulan yazın, bunun için özür dilemen, beni hem ağlatıp hem gülümsetebilmen satırlarında...
Diyecek pek bir şey yok bu konuda da, beni adeta Kafka yerine koyup Milena’yı kıskandırmanı seviyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Seni kaybetmeye korkuyorum...
Senden başka kimsem yok diye yalvarışlarımızı görüyorum bazen gözlerimizde. Asla bırakmayacağımızı biliyorum birbirimizi, ara sıra ortaya çıkan ufak kırgınlıklarımızın da bizi uzaklaştırmak yerine daha da yakınlaştırdığını, yaşadığımız her şeyin bizi sıkı sıkıya bağladığını da...
Korku, olmadan aşk olmaz biliyorum.
İkisini de aynı anda yaşamayı, bana aşkı acısıyla tatlısıyla, her şeyiyle yaşatmanı seviyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Hayatımda ilk defa bir şey kazandım ben, seni...
Hep kaybedeceğimi düşündüm, kaybetmeye devam edeceğimi. Ama yanıldım, ama yanılttın...
Sen bana kazanmayı öğrettin...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Senin melek olup olmadığın hakkında, senin benden daha tatlı olduğun ve güzel güldüğün konusunda tartışmak güzel ve kazanmak hele, paha biçilemez...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Tuttuğumuz takımlar farklı olsa da, tuttuğumuz el aynı...
Ellerin çok güzel, parmaklarından, avuçlarından öpüyorum dediğimde utanmanı seviyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Birbirimizi anlıyoruz, seni anlıyorum...
Herkes hep sevip hem anlayamaz, yanılıyor muyum?

Seni çok seviyorum, çünkü;
Bu saatten sonra başka bir eylemde bulunmak oldukça gereksiz geliyor bana...
Ve senden başka herkesin yaşaması, afedersin ama çok saçma...

Seni çok seviyorum çünkü;
Seni bana bağışladığı için Allah’a ne kadar şükretsem az.
Ve biliyorum ki, bunu söylemekte bir nevi şükür sayılır...

Seni çok seviyorum çünkü;
Şimdiye kadar çok zarara girdim, zarardaydım, hatta zarar bendim...
Ama şimdi; seni ne kadar seversem, o kadar kârdır...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Artık bizim de gerçekleşmesini sabırsızlıkla beklediğimiz hayallerimiz var...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Artık bizim de bize ait, bizi anlatan, dans edebileceğimiz bir şarkımız var...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Yeryüzündeki son aşkı yaşadığımızı düşünüyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Kendimi bunun için yaratılmış gibi hissediyorum...

Seni çok seviyorum, çünkü;
Bunu sana söylemekten hiçbir zaman bıkmıyorum...

Seni çok seviyorum çünkü;
Az önce adını andım...

Seni çok seviyorum çünkü;
Adını soyadıma yakıştırdım...

Seni çok seviyorum çünkü;
Geç bile kaldım...

Ahmet Kastancı