VAKİT SENSİZLİĞİ HÜZÜN GEÇE
VAKİT SENSİZLİĞİ HÜZÜN GEÇE
Sen gittikten sonra çok şey değişti. Mevsimlerin tadı yok. Yağmuru izlemek eskisi kadar huzur vermiyor. Kar da öyle pek örtmüyor hüznümü. Anlam veremediğim ne kadar şey varsa daha anlamlı geliyor. Meğer ben bilmiyormuşum. Sigaranın ağızda bıraktığı acımsı tadı ve yeni başladığımdan olsa gerek hafif baş döndürmesini sever oldum. Sevmediğim şarkılar daha bir anlamlı gelmeye başladı. Meğer benim modum hüzünmüş. Sever oldum melankoliyi.
En çok da ben değiştim senden sonra. Çok kızar oldum kendime. Keşkeler sardı dört yanımı. Eldekinin kıymetini bilmeyip, eskiyi düşününce yanındakilerden de oluyormuş insan yeni anladım. Öyle değil mi zaten her şey? Düşmeden yürümeyi öğrenen kim var ki? Öğrendim çoğu şeyi sensizlik dışında. Tarifi zor durumlar bunlar. Ne kadar kelime bilsen de tarif edemiyorsun bazı durumları. Özlemek tarifi olan bir durum olsa da seni özlemenin tarifi yok. Hangi kelimeleri kullanmaya kalksam eksik geliyor. Birine eksik kalan insan her şeye mi eksik kalır? Evet..
Çok şey planlıyorum hayatımda. Her şey güzel olacak diye yola çıkıyorum, sonra bir hal çöküyor üzerime her şeyi yapasım oluyor ama hiçbir şey yapmaya gücüm olmuyor. Engelleyemiyorum kendimi, bir şarkının sözlerinde kayboluyorum. “Yok olmak anıdır şimdi..” Yok olamıyorum ne yazık ki. Elimden de bir şey gelmiyor. Öyle sessizce bir köşede eskiyorum. Hep hayalini kurduğum yalnızlıkla da aram pek iyi değil. Haddinden fazla yalnızlık da eksiltiyor insanı.
Seni düşünsem de beni düşünmediğini bilmenin sızısı ağır geliyor. Böyle başlamamıştı aslında seninle. Sen de biliyorsun farklıydık biz. Konuşmadan da anlaşırdık çoğu zaman.Bak şimdi de susuyorum duymuyor musun beni? Hadi kulak ver sessizliğime, sensizliğime… Duy beni sessizliğim çığlık çığlığa. Bu gece rüyama gelme. Bekliyorum yanıma gel.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.