- 703 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
BU GÜN DÜNYA KANSER GÜNÜ..
Ne soğuk bir ad;CA
Tanıştığımda sadece 41 yaşındaydım.Üç aylık bir ömrüm kaldığını söyleyen tıp adamları ve dijital taramalar.Ne hissettim mi hiç bir şey,sadece hemen ameliyat edin dedim.Belkide son anlarımdı gerçekten annemi kanserden kaybedeli sadece 6 yıl olmuştu.Onu kaybettiğimizde sadece 53 yaşındaydı.Demek ki diye düşündüm ben daha erken veda ediyorum hayata.
Ben de bir anneyim iki kızım var ve birisi daha orta birde diğeri üniversite birde.Alkolik bir babayla ne yaparlar diye düşünmem aklımı kaçıracak gibi olmam için yeterli oluyordu.Üniversite bayağı donanımlıydı.Ameliyatımı yapan prof ve ışın tedavimi yapan prof amerikadan henüz gelmişlerdi.Bana en son teknikleri uygulayacaklarını söylediklerinde biraz içim rahatlamıştı.
İki dedem de kanserin kurbanlarındandı annem gibi .Bir üçüncü kurban ben oluyordum sanırım ..Özelden yürüdüğünde her şey hastahaneler sizin emrinizde..Üçüncü günü ameliyata alınmıştım sabah ilk operasyon...kendime geldiğimde akşamdı..Sanırım 12- 13 saat süren bir operasyon geçirmişim.Yoğun bakımdaydım..Devamlı alan bir telefondan beni odama götürmeleri söyleniyordu..Ekip daha hazır değil diyordu..Düşünsenize ben o zamanlar 49 kiloyum....sanırım uyanmam zor oldu ya da karın içi ve dışı o kadar çok dikişim varmış ki beni uyuttular....
En sevmediğim şey ameliyattan sonra üşümekti bunu dr uma söylemiştim..İlk defa üşümüyordum bunu farkettim beni oda için hazırlamaya başladıklarında gördüm ki bedenime aleminyum bir boru sarılı ve sıcak hava veriyor..O arada şunu düşündüm yine uyur uyanık bayağı ilerlemiş teknikler...:)
Evet odama yaklaşıyoruz o da ne bir İzmir beni bekliyor sanki..Özel kat ama iğne atsanız yere düşmüyor neredeyse..Ara ara tanıdık yüzler seçiyorum kimileri elime dokunuyor,kimileri elleriyle öpücükler gönderiyor....kimileri de göstermeden göz yaşlarını siliyorlar.Bu göz yaşı kısmından hiç hoşlanmadım...Türkiyenin çeşitli bölgelerindeki tüm aile fertleride burada:))
Herkes duymuş 3 ay ömür verildiğini ..ve görmek moral vermek için ben diyeyim 150 siz deyin 200 belkide daha fazla bir insan topluluğu bekleşiyor...
N ediyeyim ben canları hep sevdim...eşim iş adamı olduğu iin ve bende iş kadını olduğum için tüm alsancak esnafımız burada,ben dokuz eylül üniversitesinin konservatura bale bölümünde kostüm dekor olayından tüm okul ve üniversite burada...yirmi dört haneli apartmanımızın tüm komşuları burada...mahallemizin yerleşik esanaf komşularımız burada ve ailelerimiz burada..müthiş bir kalabalıktı .İki yanım insan dolu olan bir koridordan yatağıma götürelene dek tüm insanları gördüm...ama gülümseyemedim:)) neden mi ! Hastalığımı bilmediğimiz için ve geceleri dişlerimi sıkmaktan tüm uçlarının aşınması sonucu kaplama yapılıyordu...Yani bir jaws tım:)))) Çok eski dostum arkadaşım komşum diş hekimim Yasemin im dişlerimi tedavi ediyordu.
İşte sırıtık ben ilk defa gülemiyordum...Fakat önceden doktoruma şu espriyi yapmıştım << aman ameliyat esnasında ellerinizi ağzıma yakın tutmayın ..ne gülmüştük:)) Hey gidi günler..
Peş peşe çok ameliyatlar atlattım.Işın tedavileri hiç kolay değildi.Bunca derdin arasında tek düşüncem iki kızımdı.
Rabbime bana zaman ver bu kızlarım heder ol masın diye çok yalvardım.Ve yüce rabbim bana bu zamanı verdi şükürler olsun. Yıllardır kıldığım namazların ,okuduğum hatimlerin ve inancımın karşılığını Yüce yaratanım bana bahşediyordu.
Kızlarıma bir sözüm vardı ; evde ki huzursuzluktan bıkıp bana ayrıl diyen kızlarıma...siz okullarınızı bitirin evlenin ben ayrılacağım...O an bunu düşünüyordum hep evlatlarımı okutmak evlendirmek ondan sonrası önemli değildi..Onlar bana sağ olsunlar(yaratanımın hayatımı vermesinden sonra) o güzellikleride verdiler..
Okudular evlendiler ve ben 2010 yılında dayandığım bu hayatı bırakıp geri İstanbula döndüm.Çalışıyorum ,hayattayım.Mutluluk artık benimde hakkım diyerek hayata başladım iş hayatım tamam ama özel hayatımı bir düzene koyamadım..Geçen bu dört yılım benden çalındı...Belki bundan sonra hayatıma güzel günler günler gelecek birlikte paylaşacağım ,gülüp söyleyebileceğim yanımda olan biri...
Hayatta ki mucizelere hep inanmışımdır .eğer bir şey olmuyorsa istediğimiz hayrımıza değildir bunun da farkındayım..Ve inanıyorum ki şu son 13 yılda devre devre bir yerlerimden kanser ameliyatları olsam da mutlu olmak hakkım..Sevdiğim bir insanla mutlu bir hayat beni hayata daha da çok bağlayacak....
Kansersiz günlere diyelim mi! :)))))
Sevgilerimle.....EMA
YORUMLAR
Çok geçmiş olsun Ema,
kanseri atlatmanda güler yüzünün faydası olmuştur.
hayatı, çocuklarını sevmenin,
yani sevginin.
Karamsarlığa kapılmadan,
hastalığı atlatacağına inanmak,
insanı dirençli tutuyor.
Yenilgilerde bile yenilmemek..
Doktorları ve kanser konusunda yeni gelişmeleri de unutmamak gerek.
tebrikler canım,
sevgilerimle..
Sevgili dostum Ema geçmiş olsun, bu kadar ciddi bir hastalığı atlattığınıza çok sevindim, siz başarırsınız biliyorum, pes edip boyun eğmezsiniz
Rabbim tüm kanser hastalarına şifa nasip etsin
Harika anlatım ve hatırlatmaydı bu harika yazınız
Sizi kutluyorum ve Allah dermansız hastalık vermesin diyorum,
Allah korusun sizi ve deva bekleyen herkesi
Sevgili arkadaşım çok geçmiş olsun..Kara gün kararıp durmaz.Bugün,dünden programlanmış duaların nimetidir.Yarın,bugünün çabalarıyla olacaktır.Bende eşimi kaybettim 5 yıl evvel.Zor anlar yaşadım ama dualara cevap verene hamd olsun diyelim.Tabiiki mutluluğu kişi kendisi yaratır.İsterim mutlu olmanı.Seni gerçekten sevecek,mutlu edecek bir er ile.Seni seviyorum arkadaşım her daim sağlıklı ve mutlu olman dileğimle.Sevgi ve selamlar...
Kanser, insanlarda korku, ölüm, çaresizlik, çözümsüzlük, olumsuzluk, başkalarına muhtaç olma, anlamsızlık gibi, kişinin o zamana kadar hiç düşünmediği kaygılara neden olur. Kanser maalesef günümüzde halen bir anlamda kötü algılanıyor.
artık tedavisi var korkmayın inançlı olsun tebrikler