Gözü Yaşlı OyuncaklarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiire aşka mutluluğa
bir ölümlük ara çatlıyor göğün 32 kemiği diğer yarısı sızlamakta bilincim tamamen felç olmuştu içimde biriken kuşkuyla kumdan kaleler yapıyordum boğazıma dizilen kelimeler safları sıkıştırıp suskunluk imparatorluğuna yürüdüler korkunçtu bir iki üç sus çığlıklarıyla etrafa dağılan insanlar gördüm kandan suretlerini bir ağaca asıp gülümsediler ellerinde gözyaşı döken oyuncaklar böyle durumlarda yüksek mevkilerden samimiyetten uzak ’üzgünüz’ cümleleri dökülür soysuz bir ırkın hıncı belirirdi billboardlarda insanlıktan uzak insanlar kıs kıs gülerdi gülüşü gökyüzünü anımsatan gençler ölümün gölgesinde omuz omuza yaslanıp renkli türküler söylüyorlardı duydum onları en son kırmızıyı okudular maviyi susarak gözyaşlarımı avuçlarıma toplayıp geri döndüğümde yaşlı bir amcanın sesiyle irkildim ’keşke uzaktan gelenler değil de biz ölseydik’ utandım anne bu kadar güzel insan ölürken hala yaşadığıma utandım |
Alkışlıyorum kalemini
_______________________________________________________Saygılar