PervaneBeyazlar içinde tanrı bağladığında gözümü Aklın emrine girdiğinde ruh Burada durdum Allaştırdım yüzümü iki kat renk Bir duanın avuçlarında tebessüm ettim toprağa Vakit tamamsa yelkovan kenarında Cam bardaklar kırılır Karanlığa düşen bu gövde kimin Bu nehir Rengini yiyen sıtmalı ağaçlar nedir. Ağır yelkenleri götürüyor kumaş ve şeritler And olsun ki Başımı koyacağım taşa uzandım Karşı koymadım hiç Severek aklımdan çıkardım her şeyi Unuttum… |
ve unutmak affetmenin en onurlu şekli...
...şiirini sevdim bebeğim.