YOKSUN
YOKSUN
Yüreğimde tuttuğumu elimde istiyorum Yürek bedenin bir parçası sevgili Birisi diğerine aittir bilirim Uzatsan elini sol tarafımdan çıkıp Avuçlarımda gezinsen Gel desen Gel desen gelirim sevgili, inan gelirim Gece askısından düştü yine Uzaklık siyaha boyandı artık Yolu unuttu adımlarım Odanın duvarlarını eziyor bakışlarım ararken seni şimdi İçimde o kadar çoksun ki sevgili Bütün hatıralarım gibi düşüncelerim Nereye göndersem kıvrımlarında Sen kokuyorsun Saate bakıyorum dinliyorum saniyeleri Hiçbir tıkırtısında sen yoksun Yoksun ki sevgili, yoksun ki Bazen kıskançlık damarın tutar Bir nefeslik şafak olursun doğarsın bir nefeslik şafak olur batarsın Ardından bakarım gölgesiz düşüncelerime Gözyaşlarını silerim, başını yaslar omuzuma gölgem Teselli ederim, gelir derim, gülümser yine derim Yalınız bardağıma çay doldururum sıcak İçimde sen doluyken İnan sevgili, inan sensiz içerim Kuş olsaydım derim Konardım pencerene her vakit, şarkılar söylerdim kuşdili Seviyorum derdim Gel derdim Yahut rüzgâr olsaydım Esseydim ılık ılık Saçlarında dolaşırdım bir aralık bulup pencerede Otururdum en yakın sandalyeye Arada uzanıp yanaklarını okşardım sevgili Ne kanatlarım var artık ne esebiliyorum Neredesin diyorum Belki belki sen de nerdesin diyorsun, neredesin diyorsun Anladım sevgili, sen gibiyim, yokum Yoksun, yoksun işte yoksun |
"İçimde o kadar çoksun ki sevgili
Bütün hatıralarım gibi düşüncelerim
Nereye göndersem kıvrımlarında
Sen kokuyorsun
Saate bakıyorum dinliyorum saniyeleri
Hiçbir tıkırtısında sen yoksun
Yoksun ki sevgili, yoksun ki"