ANNEM!
Görseydim gül yüzünü, hiç böyle ağlar mıydım?
Yüreğim kanamazdı insanlar anne derken Şefkâtinle sarsaydın, bağrımı dağlar mıydım? Kaderden kaçılmaz ki, tecelli olur erken. ***** Anne diyeni görsem, yüreğim çok kanıyor Özlemin kor âlevken, hasretle anıyorum Yetimlik ne zor bilsen, sol yanım hep ağrıyor Mana da kucaklaşıp ruhumla sarıyorum. ***** Bir kez kokun duysamdım, gül cemâlin görseydim Sensizlik zindan gibi, bahtım neden karardı? Kaderimi bilseydim mazimide dürseydim Hazan oldu ömrüm ah, gonca güller sarardı . ***** Düşlerimde misafir ol uslu olacağım Başım yaslat omzuna, sinene yatırsana Mâhşeri beklemeden, kokuna doyacağım Garip kaldım burada, yanına aldırsana. ***** Kalk mezarından anne ziyaretine geldim Görenler mutlu sandı, oysa yalandan güldüm Yıllarca anne dedim, oysa O’na bir eldim Sen doğururken öldün, annem ben her gün öldüm. ***** Nigâr Bedirhan |
Yürekten Tebrik ederim.
Saygıyla...