viran
kâv- mine küskün bir çiçeğim
gayya boylarında yetişen bundandır nefesimin eğreti oluşu siz bilmezsiniz kangrendir ağzımda demlenen ıslık ki biri eli cebinde gezer iblisle alay ederken en çok dudaklarım üşür güneşi öperken sus testisidir yüreğim meftununa hasret, kırılgan şakağımdan süzülürken yağmur suları gönlüme düşmez sevda kalırım çorak ah hep kurak siz bilmezsiniz yosunlu hücrelerinden aşk sızan bir kadavra olduğumu hiçliği oynadığımı yeryüzünde sarı bir düşten ib(a)ret olduğumu bilseydiniz görürdünüz gayya ’nın gözyaşlarını da yeşil yeşil kan kırmızı yanarken Ademoğlu hem ölmek biraz yaşamak değil miydi ? |
gerçekten harika kaleme bereket.