lerzânsı yangınlar başladı gözlerimin ferinde
yandı çevremdeki sular kendi kendine
depremler devâm ediyor zeminde
beni gözetmen atamışlar bir de
acılar şehrinin orta yerinde

………..ilmek ilmek örülüyor sancılarım
……….mayınlara rastlıyor mâvi umutlarım
………Kaf dağının ardında kaldı sırdaşlarım
……..hayât şimdi kimliksiz mâcerâ sâdece
……..beni bir tek sen anlarsın ANNE


herkes parlak yıldızlara yakmış abayı
oysa abalar yamalı
rûhlar yamalı
çoktan yıkılmış başımıza dünya çadırı
gözetmenim ya çıkardım ağzımdaki baklayı
bastılar bana fırçayı
yapıştırdılar yaftayı:
“Bu gözetmenin aklı şaşırdı
Mutlaka keçileri kaçırdı…”


………..ilizyonist gözlerimi bağlamış
………ilkyazlarım marazlı,yazlarım iltihaplı
……..yüzüme bile bakmaz olmuş iltifatçı
……..hayât şimdi kimliksiz mâcerâ sâdece
……..beni bir tek sen anlarsın ANNE


deniz kusuvermiş içini
etrâfta kurşunî köpükler
gökyüzünde kara bir duman
ululuk taslamakta zaman
zehirle doldurulmuş bütün oluklar
hasret kalmış bir lokma ekmeğe soluklar


………susarak söylemenin vakti geçti
………anlamıyor hâl dilinden zâlimler
……..içtikleri tek şey yürek kanı,illetlerle dolu cânları
……..hayât şimdi kimliksiz mâcerâ sâdece
……..beni bir tek sen anlarsın ANNE

NE DE OLSA SEN, ANLARSIN ANNE…

Dursun Tiftik