AYRILIKİstanbul’dan, ilk ayrılışım değil, Ama Döneceğimi bilsem de, Ayrılık işte. Yüreğim de burukluk Gözlerimde nem Aynı sahne yaşanıyor yine istemeden. Çünkü Bırakıyorum sevdamı, Düşüyorum yollara gece yarısı. Uyku çöküyor gözlerime. Ara sıra dalıyor gözlerim, Kısa metrajlı film gibi, Rüyalarıma giriyor sevdiğim. Molada iniyorum otobüsten Yüzümü yıkıyorum Bir çay içiyorum Aralanıyor gözlerim belli belirsiz Yine dalıyor gözlerim karanlıklara Araba farlarında düşlüyorum hayatı Çizgi çizgi geçiyor gözümün önünden yaşam Kazandıklarımı, Ve kaybettiklerimi düşünüyorum Sonuç; yaşım kırk dört Bakıyorum tek kazancım sen Ankara’ya iniyorum kuşluk vakti Aradığım bir bardak çay Bir dilimde su böreği Giriyorum bahçeli de bir pastaneye Geliyor ama boğazımdan geçmiyor inan Aklıma düşüyorsun yine Elimde değil özlüyorum seni Elimdeki tek değerdin sen |
özlemek ve özlenene kavuşmak......
gönlününce yaşansın dilerim hayatınız bundan sonra..
tebrikler efendim yüreginize saglık...