ANNEMÜzerime titrerken, gözünden sakınırdın Eller hiç acımadı, içi yanıp da annem Sezdirseydim halimi, belkide yakınırdın Kandım sahte sözlere, gerçek sanıp da annem Ne çok öğüt verirdin, dinlemedim hiç seni Nereden bilirdim ki, karşıma çıktı deni Derin yaralar açıp, öyle incitti beni İnandım vaatlere, öyle kanıp da annem Kaderimin elinde, sanki oyuncak oldum İlkbaharda sararan, yapraklar gibi soldum Suskunluğun içinde, gör bak nasılda doldum Kanayan yaralara, tuzu banıp da annem İnan bana dünyaya, geldiğime pişmanım Alnımdaki yazıyla, kaderime düşmanım İsyanım sana değil, boyun eğdirdi şanım Dillerimi çözdürdü, hüzne dalıp da annem Oysa ne düşler kurdum, hepsi hayalde kaldı Gözlerimde, kaybolup, derin hüsrana daldı Geri kalan ömrümden, umutlarımı aldı Vermedi mutluluğu, benden çalıp da annem Nesrin Önem 15 10 2016 |