Sürgün
Bu sürgünden önce
Gözlerinde başlardı gece Yarım kalmış şiirlerde biterdi Yüreğimizde bilenen bir kör bıçaktı zaman Susardın,sen sustukça Yağmur yağardı Ve sonra ağlardık Yatağından sıkılan ırmaktım belki Ergen yürekli antropoz gibi Kahpe aşklarda savurdum kendimi gökyüzüne Ve bir göçe koyuldum benden bana Bir gölgem kaldı bana sadık Yalıtılmış hicrân Yol arkadaşım Gözlerinde susuyor bütün dizeler Gülüşünde eriyor zaman Ay ışığı damıtıyor gözbebeklerim Mecalsiz kalbime İlaç niyetine Bahtımın takâti yok Adressizim artık bir rüzgâr gibi Tüm şehirler,tüm sokaklar benim Cinayetlerin işlendiği kuytuluklar Mezarlıklar benim Bir aşk daha intihar ediyor gözbebeklerinde Attığımız her çığlık Sesli ya da sessiz Şiirdir biraz Ay ışığında yıkanmış bir dize kuşan Teslim al geceyi Bir selam gönder bana Bir şafak kızıllığı ise halâ adresim Şimdi cilveli bir fahişe gibi zaman Ecelimi taşıyor kucağında Ben yaramı sevdim Aşksa aşk işte kalbim Bütün sağanaklara hazırım İster cehennemi aç, ister baharı getir Her vurguna hazırım, alışığım pusulara İyi de Bu nasıl sürgün? Bir masaldan aldığım renklerimi Aldın götürdün Murat Halıcı |
ŞİİR DÜNYASINA HOŞ GELDİNİZ...
.................................... saygı ve selamlar..