Papatya ve Gelincik
sen papatya’ya vurgun
papatya ve ben sana, anlasana. yolma, başına taç yapılan o güzelim yapraklarını "seviyor" "sevmiyor" diye. bak ve gör artık aşk ile mutluluk yalnız papatyayla senin şifalı kokun da gizli. nicedir papatya olmuş burnumda tüter sevdalık kokun ve çiçek tenin. sarısında beyazında elvan elvan hep "sen" kokarsın. tabiatta ahenktir uyumla birleşmiş gelincikle sen yani papatyayla ben. ellerin gönlüm gönlün ellerim olmuş. aldım, aşka susamış, kurumuş hasretinden kurumuş hasret hasret çatlayan bu çorak dudaklarımı benden bile kadim o yorgun acılarımı mayınlı bir çiçek tarlasına gömdüm, sonra; bir gelincik çiçeği edasıyla kan kırmızı açtım sana anlasana. aşk sensiz, yaşam sonsuz ölümlü olan biz biziz toprak ananın, hayat bahçesinin kırılğan sevda çiçekleri. ömrümüz, papatya sapı kadar çok kısa! gel bir papatya formatında güneşim ol fotosentezle beni, gözlerinin ışığı dudaklarının ıslaklığıyla kokla. gelinciği ve beni, hep cömertçe verdiğin o değer kadar, bir "keşke"ye değil ; "yaşanmışlığın"a özenle sakla.. 17/19:03:2016. |
Kutlarım bu güzel dizelerinizi Saygılar,Selamlar...