HAYAT YOLU
Hayat kırktan sonra, başlarmış derler
Yaşayan doğruyu ,söylemiş dostlar Gönül bir gönüle, meyil etmişse Dünyayı verseler, neylermiş dostlar Şu hayatın yolu, yalnız yürünmez Her şeyden geçilir ,yardan geçilmez Zahire bakıp da, hüküm verilmez Doğruyu yaradan, biliyor dostlar Bir insan insanı, kandırır belki Dürüst olanlara, ne lazım mevki İyiler kazanır, sonda illaki Doğru işte hüküm ,sorulmaz dostlar Altını çamura, atsan bozulmaz Aç dünyayı yese, yine de doymaz Lafını bilenler ,fazla konuşmaz Yiğitler meydanda ,seçilir dostlar Erkeğin güzünde, vardır bir perde Korur kötülerden, onu her yerde Ararsan bulunur, derman her derde Tevekkül insanın, yoldaşı dostlar Arayıp sormayan, dost olmaz bize Çöp gelir batarmış, sakınan göze Kıymet verilirmiş , mecliste söze Eroğlu boşuna, konuşmaz dostlar Dağlar yüksek gelir, uzak olana Yollar biter mi hiç, yaya kalana İtibar edilmez, yalan dolana Güneş doğar gece, kaybolur dostlar Sözün büyüğünü, söyler erenler Doğruyu duyunca ,susarmış diller Güller açmayınca, ötmez bülbüller Biz sözü söyleriz, gideriz dostlar |