gitmekne zaman doru taylar kanada gelse bir ışık düşer yüreğime dağlardan revan olacağımı anlarım keserim ihtimalleri kökünden kendi yollarımı yolarım ne zaman güneşin üstüne su dökse bir deli sana parlamadan sönerim ölüm yoksa sana gitmelerin ucunda niyetimden geri dönerim ne zaman toz tutsa urba’larım karı erimiştir diye düşlerim urallar’ın son demlerindeyim gücümün giydiririm hayallerime sana uğurlarım ne zaman aklıma gelsen kaçkınlara gider aklım bir bilet alırım kendi yerime sevdalar şizofrenine kasım |