GÜLLERİM SOLSUN
Güneşle her sabah doğan ümitler
Sevdayı getirir kalplere sunar Son bulur yürekte kopan afetler Mutluluk ağlıyor gözlerde pınar Telli duvaklara sarıldı yürek Ellerde kınalar tutuldu dilek Akan göz yaşımı elese elek Gecelerde açan güllerim solsun Bir yolculuk başlar güneşe doğru Cevaplar yazılır tükenir soru Baharla can bulur dünyada kuru Mutluluk cağlasın kalplere dolsun Sökülür sevdalar yerli yerinden Yürekler sızlıyor öyle derinden Hayat çektiğimi sorarsa benden Yansın Duygularım külleri kalsın El ele yürünen yollar son bulmaz Sevenin kırdığı gönül acımaz Haykırsan geceye yıldızlar duymaz Kesilsin soluklar hıçkırık kalsın Denizde dalgalar garip bu gece Sevdalar dillerden dökülen hece Hayat dediğimiz zaten bilmece Yaşansın sevdalar acılar kalsın |