ÜYELİK GİRİŞİ ÜYE OL
Anasayfa Şiirler Forum Etkinlikler Kitap Nedir? Bicümle Tv Müzik Atölye Arama Blog İletişim Yazılar
Giriş Yap Üye Ol
Hatalarımı düzelten kimse uşağım bile olsa efendim olur. -- Goethe Paylaş
ANASAYFA
ETKİNLİKLER
NEDİR?
TİVİ
BLOG
BİCÜMLE
ATÖLYE
ARAMA

Kendini Sev, Hayatını Yaşa! / Editörden

Şu an tam 40 yaşındayım! Geriye dönüp bakıp sorgulayacağım çok şey oldu hayatımda. Fakat o kadar hızlı yaşıyoruz ki, ertesi günün akışa kapılıp devam ediyorum.

1.10.2016

Kendini Sev, Hayatını Yaşa! / Editörden

Şu an tam 40 yaşındayım! Geriye dönüp bakıp sorgulayacağım çok şey oldu hayatımda. Fakat o kadar hızlı yaşıyoruz ki, ertesi günün akışa kapılıp devam ediyorum.

Çevremizde gelişen olaylar, yaşanan acılar ve sevinçler, inişler ve çıkışlar, mücadele ve boş vermeler ne kadar hızlı. Bugün üzüldüğüme bir gün sonra ara verip ara ara hatırlayıp birkaç gözyaşı dökebiliyorum. Ya bizim deli gibi uğruna koşup – kovaladığımız, deli gibi çalışıp – didindiğimiz, yemeden içmeden kesildiğimiz, diyet yaptığımız, beklediğimiz sevinçler! Kazandığımız mutluluğun en fazla bir gün içinde değerini yitirdiğini düşününce… Kalıyorum. Heyecanlar da, acılar ve üzüntüler gibi kısa zamana sıkışmış hormon değişimlerinden ibaret.

Bunca yıldır öğrendiğim en güzel şey ise; içimizde hani o hiç kaybetmediğimiz yaşama sevinci ve umut! Bu dünyada tutunmamıza tek neden bu aslında.

Yürümeye başladığında anne ve babanın elini tutma isteği, koşarken babanın kucağına tırmanma isteği, okuldan çıkınca annenin en güzel yemeklerini tatma isteği, kardeşinle oyun oynayıp boğuşma isteği, kep atarken annenin gözyaşını görme isteği, evlenirken babanın elini tutma isteği… Yaşam böyle sürüp giderken hiçbir şeyin farkına varmıyoruz. Gençken her şey ne kadar kahkaha dolu. Her şey pembe bulutlar ve masmavi denizin üzerinde geçiyor. Şimdi kalkıp biri bana dese ki, “ bana güzel bir şey anlat” düşünmeden başlardım.

Babaannem benim hayatımdaki en büyük şansım. Hayata bakış açımızı değiştiren ve yol alırken nelere dikkat etmemizi söyleyen, yön veren bir insandı. Nur içinde yatsın. Biz dört kardeşiz. Babam tek olunca, çocuklarının çok kardeş olup birbirlerine hayat boyunca destek olmalarını düşündüğü için böyle. İyi ki de öyle düşünmüşler : )

Küçüğüz daha biz okula bile başlamamışız. Kütahya da “ tarak aralığı “ denen bir yerde oturuyoruz. Adı hep tuhaf gelmiştir, bu yüzden hiç unutmadım. Birinci katta geniş pencereleri olan, sobalı bir evdi. O günü de hiç unutmadım, çünkü sobada yanmış odunun kokusu hala burnumda. Kış buram buram dışarıda esiyorken, bizim camımızdaki perdeler iki yana iyice açılmış kar nasıl yağıyor onu izliyoruz. Kütahya’da yaşayanlar bilir, doğal dengemiz kaybolmadan önce orada çok kar yağardı. Dizlerimize kadar birikirdi ve yürüyemezdik. Okullar tatil olurdu taşıtlar hareket edemezdi. Babaannem “ hadi giyinip dışarı çıkalım” dedi. Biz o zaman o kadar fazla sorgulamıyoruz her şeyi. Büyüklerimiz bir şey söyleyince dinlerdik. Hızlıca hazırlandık. Annem bizi sardı sarmaladı. Nefes alırken zorlandığımı hiç unutmuyorum, kaşkolum vardı kıpkırmızı. Dışarı çıktık, ablam, kız kardeşim ve ben birbirimize bakıyorduk. Babaannem eliyle karları avuçladı ve şekillendirdiği kartopunu kız kardeşimin sırtına fırlattığında oyun başlamıştı. Annem gülerek bizi izledi pencereden. Bembeyazdı her yer, o hatırayı anlattığım her şey, her yer, herkes bembeyazdı. Ne kadar vakit dışarıda kaldık ve kartopu oynadık bilmiyorum. Fakat o kadar güzel ve mükemmeldi hala unutmadım. O gün kadar iyi yaşadığım, mutlu olduğum, heyecanlandığım ve kahkaha attığım başka bir gün olmamış gibi…

Hayatımda yeni ve güzel ne olursa olsun başlamadan önce hep bu anıyı hatırlıyorum. Hep yeni bir güne gülümseyerek uyanıyorum. Yaşama sizi bağlayan ne varsa peşinden gidin. İstediğiniz ne varsa onun için mücadele edin. Sevdiklerinizi her daim gözetip kollayın ve sevdiğinizi söyleyin. Dönüp baktığımızda sayıların büyük yaşamın ne kadar kısa olduğunu görmeye başladığımızda, mutlu olup anlatacağımız güzellikler olsun.
Peki “bana güzel bir şey anlatın” desem neler anlatırsınız merak ediyorum. Mutlu bir hafta sonu bizim olsun!

Sevgilerimle.
@banukalyoncu


Yorumlar
Mesaj Yaz 4.10.2016 18:52:29
Teşekkürler

Mesaj Yaz 4.10.2016 10:19:43
İnsan işte. Gülümsemeyi sever ama somurtacak sürüyle neden bulur hayatında. Her yeni güne gülümseyebilmeniz ne güzel. Kütahya anılarınızdaki diz boyu karlar geldi aklıma. Benim de çocukluğum Afyon'da geçti. Artık kar bile yağmıyor yeterince. Ah biz insanlar dünyanın bile dengesini bozduk.


Yorum Yapın

Kendini Sev, Hayatını Yaşa! / Editörden ile ilgili yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üye Ol Üyelik Girişi Yap

Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.