CANIM TRABZON
Doluyum ey şehir,dertlerle dolu
Ararım ömrümce, ben doğru yolu Zalım felek kırdı, kanadı kolu Beni sen anla, canım Trabzon Derdimi anlatsam, mecalim yetmez Öyle bir hayat ki, hiç derdi bitmez Yüzüne gülenler, hiç yardım etmez Beni sen dinle, canım Trabzon Yüreğim kan kusar, ıstırabından Çileyi içeriz, hayat kabından Beni yazmayan, ömür kitabından Beni sen oku , canım Trabzon Hayatı bitirdik, yaklaştık sona Yazık ettik yazık, emanet cana Derdimi son bir kez, anlattım sana Dermanım sen ol, canım Trabzon Ayaklar çok yorgun ,yürür menzile Her adım sıkıntı, her adım çile Duygular kabardı, vurdu da dile Dertlerimi sen anlat, canımTrabzon Koskoca kırk beş, yıl geçti seninle Bu yüzden duygular, döküldü dile Yalnız yürüyorum, artık menzile Beraber gidelim ,canım Trabzon Sokaklar evimdi,bazı geceler İzaha yetmiyor, seni heceler Seninle yaşandı, nice acılar Dertlerime şahit ol, canım Trabzon Ne yaptıysam senden, ayrılamadın Başkada kendime ,yar bulamadım Bilesin ben sana, hiç doyamadım Ömrüm sana fedadır, canım Trabzon |